69546 skanuj0005 (589)

— 65 —

ZARYS WIEDZY O TURYSTYCE

•    przyczyny polityczne (rządy krajów dbają o ogólny wizerunek na arenie międzynarodowej, może się to odbywać poprzez turystykę. Polityka państwa obejmuje procedury przekraczania granic, jak również wszelkiego rodzaju ułatwienia i promocję na rynkach emisyjnych),

•    przyczyny środowiskowe (państwo powinno dbać o własne walory, które są podstawą rozwoju turystyki, posiada instrumenty do zachowania dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego, dba o zrównoważony rozwój turystyki, który nie doprowadziłby do degradacji środowiska),

•    przyczyny ekonomiczne (wynikają one z faktu, iż turystyka przynosi ogromne dochody do budżetu, im większy udział dochodów z turystyki w produkcie krajowym brutto (PKB), tym większe zaangażowanie w turystykę, również im niższy poziom rozwoju ekonomicznego kraju, tym zaangażowanie rządu jest większe).

5.8. PROMOCJA I REKLAMA TURYSTYKI

Nie bez znaczenia dla prawidłowego funkcjonowania turystyki jest właściwie przygotowana i prowadzona promocja szeroko rozumianego produktu turystycznego. Promocja, czyli informowanie, przekonywanie i skłanianie nabywcy do kupna produktu turystycznego. Ogromne znaczenie ma każde z pięciu narzędzi promocji. Są to: reklama, sprzedaż osobista, promocja sprzedaży, propaganda gospodarcza, czyli public relations, oraz rozgłos (publicity).

Reklama jest różnie definiowana i postrzegana w zależności od branży lub opisujących ją autorów. Można ją traktować jako pomost pomiędzy ofertą turystyczną a potencjalnymi turystami. Reklama w turystyce może mieć różnorodny charakter. W zasadzie wyróżnia się cztery najczęściej stosowane środki reklamy w turystyce. Pierwszą grupę stanowi reklama wizualna, np. ogłoszenia w prasie, magazynach, czasopismach, ale także na plakatach, neonach, billbor-dach oraz w wydawnictwach promocyjnych, np. katalogach i ulotkach. Drugi rodzaj środków reklamowych to reklama audialna, do której zalicza się przekazy radiowe, a także ustne przekazy uczestników wycieczek oraz pracowników branży turystycznej. Trzecim środkiem reklamy w turystyce jest reklama audiowizualna, np. telewizja. Czwartą grupą jest reklama upominkowa. Do turystycznych upominków dystrybuowanych głównie na targach turystycznych należą: długopisy, notesy, breloczki, kalendarze, koszulki, kubki i inne.

Reklama powinna turystów informować, zachęcać, przypominać im o ofercie lub regionie, kształtować określone pozytywne wyobrażenie o firmie turystycznej oraz, co jest z punktu widzenia czynników determinujących aktywność turystyczną bardzo ważne, kreować potrzeby potencjalnych turystów.

Najstarszym, najważniejszym i często niedocenianym środkiem promocji jest „sprzedaż osobista”. W kontakcie firma turystyczna — turysta zawsze występuje sprzedawca, który jest wizytówką dla klienta. Cechą dobrej sprzedaży osobistej jest, obok uprzejmości i kultury osobistej, świetna organizacja i fachowość. Kolejnym elementem dobrej promocji jest „promocja sprzedaży” polegająca na całym systemie zachęt o charakterze materialnym, głównie obniżki cen, ale też prezenty, zaproszenia itp. Public relations i publicity wprowadzają na rynek nowe produkty, ich celem jest tworzenie image’u firmy, regionu lub kraju. Tworzy się ogólny wizerunek, przedstawia filozofię działania i kulturę organizacji, co w efekcie sprzyja podejmowaniu przez turystów określonych decyzji.