74831 strona080 (2)

80 Modelowanie bryłowe w systemie Unigraphics

□    Wskazać płaszczyznę konstrukcyjną jako płaszczyznę położenia otworu.

□    Wybrać Reverse Side, jeśli jest to konieczne.

□    Wskazać lico jak na rys. 5.20 i zatwierdzić wybór, wciskając OK.

□    Wybrać metodę pozycjonowania Point onto Point.

Wybrać metodę Point onto Point

□ Wskazać punkt końcowy jak na rys. 5.21.

Wskazać punkt końcowy

Rysunek 5.21

□    Zmienić statusy warstw: 1 - Work, 61 - Invisible.

Krok 7. Zmienić wymiary prostopadłościanu.

□    Wybrać Edit* Features* Parameters.

□    Wskazać BLOCK(O) i wybrać OK.

□    Wybrać Feature Dialog.

□    Zmienić wymiary:

-    X Length = 400

-    Y Length = 200

□    Wybrać trzy razy OK.

Pomimo zmiany wymiarów prostopadłościanu oś otworu nadal leży na jego głównej przekątnej.

Krok 8. Zamknąć plik, nie zapisywać zmian.

5.2. Osie konstrukcyjne

Podobnie jak w przypadku płaszczyzn konstrukcyjnych również osie konstrukcyjne są obiektami, których zadaniem jest wspomaganie tworzenia i pozycjonowania płaskich i trójwymiarowych obiektów. Osie konstrukcyjne (Datum Axis) teoretycznie są nieograniczone w przestrzeni, jednak graficznie są przedstawione w formie wektora skierowanego.

Oś konstrukcyjna może być wykorzystana:

•    do tworzenia parametrycznych płaszczyzn konstrukcyjnych,

•    do wyznaczenia osi obrotu profilu,

•    do wyznaczenia osi obrotu parametrycznego szyku kołowego,

•    do wiązania geometrii szkicu za pomocą wiązań geometrycznych i wymiarowych.

Osie konstrukcyjne mogą być parametryczne lub nieparametryczne. Osie parametryczne są związane z geometrią obiektu lub z innymi elementami konstrukcyjnymi (płaszczyzny konstrukcyjne, osie konstrukcyjne). Osie konstrukcyjne nieparametryczne są na stałe związane z układem WCS (rys. 5.22).

Osie konstrukcyjne parametryczne

Osie konstrukcyjne

nieparametryczne Rysunek 5.22

Model może zawierać dowolną ilość osi konstrukcyjnych, przy czym osie niewykorzystywane należy ukryć, aby nie komplikować procesu modelowania.