75391 skanuj0002 (326)

zowaniu informacji dostarczonej przez system. Z kolei wewnątrz systemu cyfrowego są stosowane kody dwójkowe.

Wyboru kodu dokonujemy stosownie do zastosowania. Przy wyborze należy brać pod uwagę możliwość osiągnięcia minimum kosztów układu realizującego daną operację oraz zapewnienie prawidłowości jej realizacji w obecności zakłóceń i uszkodzeń w systemie. Należy również uwzględnić zagadnienia przetwarzania tego kodu na inne, jeśli są one stosowane w danym systemie.

Konwersji danego kodu na inny kod można dokonać tylko wówczas, gdy liczba słów kodowych w obydwu kodach jest identyczna, natomiast długość słów obydwu kodów nie musi być jednakowa.

Układy służące do zmiany kodów noszą nazwę przetworników (konwerterów) kodów. Przetwornik, w którym kod pierścieniowy („1 z n”) jest kodem wejściowym, nazywa się enkode-r e m, gdy zaś jest kodem wyjściowym — dekoderem. Pozostałe przetworniki noszą nazwę transkoderów.

4.6.2. Enkodery 4.6.2.I. Enkodery zwykłe

Enkoderami zwykłymi (rys. 4.363) nazywane są układy służące do konwersji kodu 1 z n na określony kod wyjściowy. Układy te mają więc n wejść, przy czym tylko jedno z wejść jest w danym czasie wyróżnione. Jeśli kodem wejściowym jest kod 1 z n bez negacji ¹\ to wejście wy-

Kod izn

Kod wyjściowy    Rys. 4.363. Endoker zwykły

różnione znajduje się w stanie 1, a pozostałe w stanie 0, natomiast jeśli kodem wejściowym jest kod 1 z n z negacją, to wejście wyróżnione znajduje się w stanie 0, a pozostałe w stanie 1. Na wyjściach enkodera pojawia się numer wyjścia wyróżnionego, przedstawiony w żądanym kodzie dwójkowym, najczęściej w naturalnym kodzie dwójkowym.

23* 355

1

Kody 1 z n bez negacji są przedstawione krótko: 1 z n, a kody 1 z n z negacją: 1 z n.