229
WPŁYW TURYSTYKI KULTUROWEJ NA ROZWOJ LOKALNY
W zależności od rozpatrywanego aspektu, współczesne nam czasy określa się mianem epoki postindustrialnej, erą wiedzy, informacji, rozwoju czy globalizacji. Nazwy te sugerują jednoznaczne zorientowanie na nowoczesność oraz czerpanie korzyści z innowacyjnych rozwiązań. Jednak ta sama epoka, którą charakteryzuje dynamika i ciągłe przyspieszanie tempa wyścigu po nowe zdobycze technologii, zdaje się coraz częściej zwracać ku przeszłości. Jakby w poszukiwaniu wartości trwałych, niezaprzeczalnych i uświęconych upływem czasu. Jakby z nadzieją odnalezienia formy czystej, prostej, klasycznej, która w połączeniu z nowoczesną struktura i tworzywem będzie gwarancją doskonałości.
W otaczającej nas rzeczywistości nie trudno dostrzec nawiązania, „podpowiadane” użytkownikom przestrzeni (skojarzenia z elementami zaczerpniętymi z materialnego oraz duchowego dorobku dziejów. Jest to naturalna konsekwencja czerpania z przeszłości i budowania na gruncie historycznej spuścizny -wiedzy i doświadczenia człowieka. To zjawisko wydaje się równie powszechne, co niezamierzone. Istnieje jednak inny trend, który zdaje się być starannie przemyślaną strategią projektowania, kształtowania i tworzenia, wypływającą z potrzeb jednostki w erze globalizacji. Jednostki, która pozbywa się etykiety masowego odbiorcy a poszukuje wyznaczników, które ją wyróżnią bądź zadecydują o przynależności do grupy węższej, osobnej, ale widocznej na tle tłumu. W poszukiwaniu wyznaczników wyjątkowości jednostka ta wychodzi poza ramy dóbr materialnych. To, co ją wyróżni jest bardziej indywidualne i mniej uchwytne - to przeżycia i doświadczenia, to odkrycie i poznanie odmiennych od codziennych miejsc, doznawanie wrażeń wyrastające z możliwości obcowania z kulturą.
Kultura stała się magnesem, który przyciąga i który zachęca do interakcji. W epoce konsumpcji stała się także towarem, ofertą składaną potencjalnemu odbiorcy. Z dnia na dzień przybywa zarówno tych, którzy chcą skorzystać na udostępnieniu kultury jak i tych, którzy chcą „konsumować” to dobro. Z czasem również regiony stały się beneficjentem posiadanych waloró kulturowych. Zaczęły poświęcać im coraz większą uwagę, pielęgnować je i eksponować, słusznie widząc w nim niedoceniany dotąd stymulator rozwoju. Dowodem na to mogą być m.in. renowacja zabytkowych kamienic, podtrzymywanie starych założeń urbanistycznych, przychylny stosunek miejscowych władz do organizowania festynów i regionalnych świąt czy popieranie lokalnych wyrobów tradycyjnych. Znaczenie ma nie tylko kultura wysoka i dawna, ale także ta związana z folklorem lub ze sztuką współczesną, objawiającą się w przestrzeni publicznej w postaci happeningów czy performance art.