75874

Wpływ siły bodźców na pobudzenie receptorów.

W zależności od siły i rodzaju działających bodźców określone receptory kształtują odpowiednie informacje w postaci określonych kodów impulsacji. Złożone kombinacje i zmiany częstotliwości wyładowań z różnych receptorów zapewniają optymalną różnorodność kodów impulsacji. Kody te rozszyfrowane są przez komórki odbiorcze mózgu i przekładane na odpowiednie odczucia. Kody impulsacji mogą się różnić:

- liczbą impulsów i przerw między nimi w jednostce czasu,

-różnym zgrupowaniem salw impulsów.

Oprócz tego bodziec przybierając na sile powoduje nie tylko zwiększoną odpowiedź w pojedynczych jednostkach czuciowych , ale na podstawie tzw. rekrutacji wywołuje pobudzenie coraz większej ilości takich jednostek.

W czasie przetwarzania przez receptor energii bodźców w energię elektryczną wyładowań impulsów we włóknach dośrodkowych zacłiodzi wzmacnianie energetycznych efektów działających bodźców.Działanie skutecznego bodźca wywołuje w receptorze zmianę jego potencjału elektrycznego w kierunku depolaryzacji zmniejszenia potencjału błonowego). Jest to potencjał receptorowy lub generacyjny. Powstaje on pod wpływem Ach uwalnianej w receptorze pod wpływem jego drażnienia lub jak u mechanoreceptorów wzrostem jonowej przepuszczalności błon w wyniku otwarcia ich porów np. pod wpływem uciska Gdy potencjał receptorowy przekroczy pewną krytyczną wartość ( potencjał krytyczny receptora)wywołuje on wyładowanie impulsów dośrodkowych we włóknie nerwowym biegnącym od receptora. Amplituda i czas trwania oddzielnych, przewodzonych impulsów nie zależą od siły bodźca działającego na receptor (” wszystko albo nic”). Od rodzaju lub siły bodźca zależy częstotliwość i rytm impulsacji w nerwie czuciowym tzn liczba impulsów powstających w jednostce czasa

Wg prawa Webera -Fechnera częstotliwość impulsów czuciowych we włóknach nerwowych jest proporcjonalna do logarytmu siły bodźca działającego na receptor.

W czasie przewlekłego bodźca o stałej sile ilość wyładowań z receptora zmniejsza się i z czasem mogą one wygasnąć zupełnie. Właściwość ta cechuje większość receptorów i nosi nazwę adaptacji.