78021 skanuj0178

1. CO TO JEST STRATEGIA I ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE

1.1. TŁO HISTORYCZNE

Naukowe podejście do zarządzania strategicznego jako dyscypliny akademickiej jest stosunkowo młode, gdyż rozpoczęło się w latach 60. XX wieku (An-soff, 1965), choć jego początki są o wiele wcześniejsze. Można uznać, że znajdują się one w pracach A. Marshalla (1890), E.H. Chamberlina (1933) oraz J.A. Schum-petera (1942). Jednocześnie trzeba pamiętać o tym, że zjawiska będące przedmiotem zainteresowania zarządzania strategicznego są szczególnie złożone i trudno je uogólnić za pomocą kilkunastu słów tworzących odpowiednią definicję.

Zauważmy, że wielu autorów zajmuje się tylko wybranymi aspektami zarządzania strategicznego. Dopiero ostatnie lata przyniosły znaczący postęp w badaniach nad całością tej problematyki. Przyczyniły się do tego studia nad integracją funkcji biznesów na niższych szczeblach zarządzania firmą, a na tej podstawie na pozostałych szczeblach zarządzania, od szczebla centrali korporacji po szczebel pojedynczego biznesu (Thompson i Strickland, 1998). Na tej podstawie rozwinęły się badania nad ogólnymi warunkami konkurowania, silnymi i słabymi stronami firm, prawdopodobnymi działaniami dotychczasowych i potencjalnych konkurentów, dostawców, nabywców (Porter, 1980), związkami między konkurowaniem a wynikami ekonomicznymi firm (Bamey, 1997).

Główne problemy, będące przedmiotem niniejszej książki pojawiły się po raz pierwszy w późnych latach 60. za sprawą profesora Harvard Business Policy, Kennetha Andrewsa, który twierdził, że każda organizacja biznesowa, każda jednostka w tej organizacji i nawet każda osoba mają jasno określone cele powodujące, że ich działania mogą być odpowiednio ukierunkowane, co zapobiega dryfowaniu w nieodpowiednim kierunku. Podstawową funkcją naczelnego kierownictwa firmy jest nadzór nad kontynuowaniem procesów zgodnych z naturą przedsiębior-