78461 s02 (12)

KROTKA CHARAKTERYSTYKA TECHNICZNO-TAKTYCZNA ORAZ WAŻNIEJSZE PARAMETRY

Kaliber lufy granatnika Masa granatnika (bez naboju)

Długość lufy

Przewód lufy — gładkościenny (niegwintowany)

Przyrządy celownicze — mechaniczne prostego typu, składane, celownik z 3 szczerbinkami (do celowania na 50, 100 1 150 m)

Układ miotający — bezodrzutowy (lufa otwarta od tyłu)

Mechanizm uderzeniowy — kurkowy, iglica pionowa Mechanizm spustowy — mechaniczny z Jeżykiem spustowym Bezpiecznik — nastawny, blokujący spust Kaliber naboju (średnica głowicy bojowej)

Masa naboju

Ciężar ładunku miotającego (z łuską)

Długość naboju (z częścią miotającą)

Długość pocisku

Cześć bojowa pocisku — nadkallbrowa głowica kumulacyjna Zapalnik — denny bezwładnikowy z pobudzaczem i bezpiecznikiem automatycznym bezwładnościowym

Stabilizacja pocisku — brzechwowa, « brzechw sprężynujących rozchylnych

Ładowanie — odprzodowe, pojedyncze Rodzaj ognia — pojedynczy (broń Jednostrzałowa) szybkostrzclność Prędkość początkowa pocisku Donośność skuteczna Odległość strzału bezwzględnego

Obsługa — dwuosobowa (celowniczy i amunicyjny), wyjątkowo jednoosobowa.

40 mm

2,75 kg 950 mm

80 nan 1,84 kg

0.22 kg 670 mm 500 mm

strzałów/min 84 m/s 150 m 100 m

BUDOWA GRANATNIKA

Granatnik rgppanc-2 tworzą 3 podstawowe zespoły: lufa, urządzenie odpalające z chwytem i przyrządy celownicze. Dodatkowo granatnik wyposażony jest w pas wraz z dwoma ochraniaczami.

Lufa Jest stalową rurą cylindryczną z gładkim przewodem o średnicy (kalibrze) - 40 mm. Środkowa jej cześć osłonięta jest dwoma pół-cylindrycznymi nakładkami drewnianymi zabezpieczającymi strzelającego przed poparzeniem. Do lufy przyspawane są podstawy muszki i celownika, ucha. służące do połączenia z nią urządzenia odpalającego, oraz obsada iglicy. W górnej części przedniego (wylotowego) kołnierza lufy wykonane jest trapezowe wycięcie, służące do ustalania położenia naboju. Lufa jest wiec nie tylko najważniejszą częścią granatnika, ale spełnia ona równocześnie funkcje centralnego zespołu, łączącego wszystkie elementy granatnika w jedną zwartą całość.

Urządzenie odpalające składa się z mechanizmu uderzeniowego, mechanizmu spustowego i bezpiecznika. W skład mechanizmu uderzeniowego wchodzą zespół iglicy 1 zespół kurka. Iglica umieszczona Jest w obsadzie prostopadle do osi lufy. Jej przednia (górna) cześć, zwana grotem, może przechodzić przez poprzeczny otwór w ściance lufy do przewodu lufy w celu zbicia spłonki zapalającej. Do utrzymania nie obciążonej iglicy w dolnym położeniu służy śrubowa sprężyna iglicy. Dzięki Jej działaniu na iglice (przez tuleje oporową) grot iglicy nie wystaje nad powierzchnią przewodu lufy i umożliwia swobodne załadowanie naboju do lufy. Do uderzania w dolny koniec iglicy służy kurek osadzony obrotowo na poprzecznej osi. Do nadania kurkowi momentu obrotowego potrzebnego dla intensywnego uderzenia w iglice służy dość silna śrubowa sprężyna kurka. Działa ona na kurek nie bezpośrednio, lecz przez odpowiednio ukształtowaną żerdź. Mechanizm spustowy składa sie z zaczepu kurkowego i spustu. Zaczepem kurkowym Jest płaska sprężyna. Do zwolnienia kurka z zaczepu służy spust, wykonany w postaci dźwigni dwuramiennej. Górne ramie spustu opiera sie o dolną powierzchnie zaczepu kurka, a ramie dolne spełnia role jeżyka spustowego.

2