78875 skanuj0041 (104)

Należy niezwłocznie powiadomić pogotowie ratunkowe, ułożyć nieprzytomnego pacjenta

f w pozycji bocznej ustalonej.

■Odmrożenie (congelalio) jest to czasowe lub nieodwracalne uszkodzenie skóry i głębiej ■fcżonych tkanek, wywołane działaniem niskiej temperatury. W przypadku obecności czyn-■bów zwiększających ryzyko, do odmrożeń może dojść również w temperaturze powyżej ■era stopni Celsjusza. W niskich temperaturach, niebezpieczeństwo odmrożeń zwiększa się ■nz z podwyższeniem wilgotności powietrza i zwiększeniem prędkości wiatru. Zmęczenie, głód, odwodnienie, alkohol, a nawet tytoń powoduje wzrost wrażliwości na zimno. Niektóre leki (nasenne, przeciwdepresyjne i uspokajające) powodują równocześnie obniżenie tempera-■wy ciała. Najczęściej odmrożeniom ulegają nieosłonięte zazwyczaj części ciała oraz tkanki o zwolnionym, czy utrudnionym ułowieniu: palce stóp i rąk, stopy i ręce, nos, policzki i mał-feowiny uszne. Powstaniu odmrożeń sprzyja niedożywienie, przemęczenie, utrudnione krążenie, działanie alkoholu, zbyt ciasne lub skąpe ubranie.

i W czasie działania niskiej temperatury miejsca najbardziej narażone początkowo czerwienieją-jest to reakcja obronna ustroju. Naczynia krwionośne na tym etapie rozszerzają się, aby dostarczyć dodatkowego ciepła oziębionym miejscom ciała. Pojawia się ból. Jeżeli organizm nadal narażony jest na działanie zimna, skóra blednie, ból stopniowo zmniejsza się, następuje drętwienie i utrata czucia. Gdy organizm przez dłuższy czas wystawiony jest na działanie zimna, naczynia zaopatrujące skórę w krew kurczą się, następuje centralizacja krążenia, chroniąca przed wychłodzeniem ważne życiowo narządy i organy. Odmrożone części ciała mogą puchnąć i pokrywać się pęcherzami. Jeżeli organizm nadal będzie narażony na działanie mrozu, dochodzi do nieodwracalnych uszkodzeń. Długotrwałe oziębienie tkanek jest bardziej niebezpieczne niż krótkie działanie zimna.

Stopnie odmrożeń:

*    1° - mamy do czynienia ze zmianami powierzchownymi, charakteryzuje się on początko

wo bladością, zdrętwieniem odmrożonych części ciała, następnie zaczerwienieniem i obrzękiem. Później przy ogrzewaniu pojawia się uczucie swędzenia i pieczenia. Czucie pozostaje zachowane. Gojenie przebiega samoistnie, natomiast pieczenie, wrażliwość na zimno, czy sino-czerwone przebarwienia skóry utrzymują się stosunkowo długo, często przez wiele miesięcy.

•    II⁰ - odmrożenia są głębsze, sięgają skóry właściwej, wywołują zmiany w drobnych naczyniach. Na skórze pojawiają się pęcherze, wypełnione płynem surowiczym lub surowi-czo-krwistym, występuje nasilony obrzęk i piekący ból (czucie pozostaje zachowane).

93