tach przez co gabinet Szamira musiał szukać oparcia w małych partiach prawicowych. Po wygranych wyborach w 1992 r. nowy rząd stworzony przez lidera labourzystów - Itzhaka Rabina doprowadził do przeorientowania izraelskiej polityki zagranicznej, czego wyrazem stało się podpisanie w Oslo w 1993 roku porozumienia pokojowego z Palestyńczykami. Niestety porozumienie to spotkało się z negatywną reakcją ortodoksyjnej części społeczeństwa i w konsekwencji doprowadziło do zamordowania Rabina przez żydowskiego fanatyka w listopadzie 1995 roku. Chociaż wybory 1996 r., po raz pierwszy także bezpośrednie na urząd premiera, wygrał lider Li-kudu Benjamin Netanjahu to z powodu niestabilności rządu utrzymał się u władzy tylko trzy lata. Przedterminowe wybory w 1999 r. wygrał nowy lider labourzystów - Ehud Barak, jednakże niepowodzenia w gospodarce jak i niemożność zawarcia definitywnego pokoju z Arabami spowodowały jego upadek już po dwóch latach. Po raz kolejny wahadło polityczne przechyliło się w druga stronę - tym razem na rzecz nowego „twardogłowego” lidera Likudu, gen. Ariela Szarona.
Od 1996 roku zaznacza się znaczny poziom rozdrobnienia sceny politycznej co powoduje, że żaden z bloków politycznych nie jest w stanie kontrolować absolutnej większości miejsc w Knesecie. Jednocześnie reprezentacja dwóch największych partii spadła z 95 mandatów w 1981 roku do 45 - w 1999.
Literatura:
G. Mahler, Kneset - parlament w systemie politycznym Izraela, Warszawa 1996. International Encyclopaedia of Laws Texts of Constitutions 1, Hague-Boston-London 2000. II. Stellman, The Israeli Election of 1996 [w:] Parliamentary AfTairs, nr 4/1996.
ca i-H_ NtDO O -d -d Oj" CO
<-h c-^ao o co" td co" lo codo
?.ro ocoi>
m o -rf cd ło i co
CO i-H 00 OJ_JO
cd io id -doo
O -d< CO^ t> NH
cd td cd 10" od cd
^ g, rooo
OJ OJ O Tj*
O^CD CD Oj" "d
ifOJ CD CO CD OJ OJ co cc ^
CO i-l
Tj^as c)i>oo_ o o" cd cd id co co
O CO CD_
cdr-TaT
ID 00^0
co" cd cd
C-_kO OJ^CO^O^ i—I i—i OJ OJ
o
Dm '
3'
o- o
CDtd
co co
00 PJOJIOCO CO oj" of r-T CD
Tf CO CO OJ c-
Ph
.2
H
CO
Oh
CO 2
Koalicja wyborcza Pai’tii Pracy, Zjednocznej Partii Robotników i Niezależnej Partii Liberalnej. Koalicja wyborcza „Jeden Izrael” Partii Pracy, Geszer i Meimad.
Koalicja wyborcza Likudu, Tzomet i Geszer.
CS J3
C to co
B Pi”1 h ca n® ta C 1-h O aj
^ | §.8.9-2*5
h C cC 0
fifs
o
'CSJ
47