81663 ochrona 8

Cechy polskich gleb:

Wielka zmienność przestrzenna (większość gleb wytworzona została z utworów polodowcowych, które nie były materią jednolitą)

Potencjał gleb w przeliczeniu na 1 mieszkańca Polski należy do najmniejszych w Europie - 0,38 ha gruntów ornych (0,49 ha wraz z użytkami zielonymi). Korzystniejsze relacje mają: Francja - 0,59 ha, Dania 0,57 ha, Hiszpania - 0,85 ha.

Zbyt wiele rejonów charakteryzuje się niedostateczną lesistością. W pierwszej kolejności powinny być zalesione nieużytki tj. 503 tys. ha.

Zakwaszenie gleb, gdyż rolnictwo polskie charakteryzuje się dużym udziałem gleb lekkich, które podatne są na proces zakwaszenia. Stan zakwaszenia jest dobrze rozpoznany: 26% gruntów ornych jest b. kwaśnych (pH<4,5), a 33% zdecydowanie kwaśnych (pH 4,6-5,5). Największe zakwaszenie jest w okręgach przemysłowych.

Głównymi przyczynami degradacji gleb na świecie są:

deforestacja nadmierny wypas bydła niewłaściwa gospodarka rolna

uprzemysłowienie i urbanizacja

c.d.

Wymycie wapnia z gruntów rolnych jest większe niż wprowadzenie tego składnika do gleby.

Nadmierne odwodnienie (przesuszenie) ekosystemów rolniczych. Na skutek industrializacji kraju, rozbudowy miast i nieprawidłowych melioracji wyeliminowane zostały z agrocenoz wody gruntowe.

Erozja gleb, która obejmuje 20% powierzchni kraju.

Chemiczne i biologiczne skażenie gleb. Ze względu na akumulację związków toksycznych w glebach trzeba wyłączyć ok. 300 tys. Ha z produkcji warzyw wielkolistnych i owoców. Obszary zagrożone degradacją to 13% powierzchni kraju.

Unijne regulacje w sprawie ochrony gleb

Rozpoczęto prace nad przygotowaniem jednolitej Strategii Ochrony Gleb oraz Europejskiej Ramowej Dyrektywy Glebowej

W grudniu 1998 roku odbyła się konferencja Polityka ochrony gleb w Unii Europejskiej, której celem było zwiększenie znaczenia ochrony gleb w Europie. Do najważniejszych osiągnięć konferencji należy powołanie Europejskiego Forum Glebowego, które spełnia obecnie rolę gremium doradczego Wspólnoty w zakresie ochrony gleb.