95 —
ZARYS WIEDZY O TURYSTYCE
• Hotele - obiekty posiadające co najmniej 10 pokoi, w tym większość miejsc w pokojach jedno- i dwuosobowych, świadczące szeroki zakres usług związanych z pobytem klientów.
• Motele - hotele położone przy drogach zapewniające możliwość korzystania z usług motoryzacyjnych i dysponujące parkingiem.
• Pensjonaty - obiekty posiadające co najmniej 7 pokoi świadczące dla swoich klientów całodzienne wyżywienie.
• Kempingi - obiekty strzeżone umożliwiające noclegi w namiotach i przyczepach samochodowych, domkach turystycznych i innych obiektach stałych oraz przyrządzanie posiłków i parkowanie samochodów.
• Domy wycieczkowe - obiekty posiadające co najmniej 30 miejsc noclegowych dostosowane do samoobsługi klientów oraz świadczące minimalny zakres usług związanych z pobytem klientów.
• Schroniska młodzieżowe - obiekty przeznaczone do indywidualnej i grupowej turystyki młodzieżowej dostosowane do samoobsługi klientów.
• Schroniska - obiekty zlokalizowane poza obszarami zabudowanymi, przy szlakach turystycznych, świadczące minimalny zakres usług związanych z pobytem klientów.
• Pola biwakowe - obiekty niestrzeżone umożliwiające nocleg w namiotach.
Wymienione obiekty zostały również skategoryzowane. Dla hoteli, moteli i pensjonatów
przyznaje się pięć kategorii oznaczonych gwiazdkami. Dla kempingów cztery kategorie oznaczone gwiazdkami, natomiast dla domów wycieczkowych i schronisk młodzieżowych przewiduje się trzy kategorie oznaczone cyframi rzymskimi.
Dla wielu krajów usługi hotelarskie są bardzo ważnym źródłem dochodu, stanowią szczególnie w ośrodkach turystycznych ważny sektor gospodarki. W usługach znajduje zatrudnienie bardzo dużo osób, często zatrudniana jest młodzież i studenci, również w ramach praktyk i przygotowania zawodowego. Wzrost zatrudnienia w usługach hotelarskich obserwuje się przede wszystkim w okresie wysokiego sezonu turystycznego, co przyczynia się także do łagodzenia bezrobocia.
Obok usług noclegowych świadczenia gastronomiczne stanowią podstawowe usługi w sferze turystyki. Zaspokajane są jako potrzeby na najniższym, podstawowym poziomie w piramidzie potrzeb Abrahama Maslowa. Zwykle zlokalizowane są w pobliżu lub wspólnie z obiektami noclegowymi. Usługi gastronomiczne można podzielić na trzy grupy:
a) usługi podstawowe żywieniowe, do których zalicza się: restauracje, bary uniwersalne, przekąskowe i szybkiej obsługi,
b) usługi żywieniowe uzupełniające (kawiarnie, herbaciarnie, cukiernie, winiarnie, piwiarnie i bary rozrywkowe),
c) usługi żywieniowe w punktach gastronomicznych (bufety, smażalnie, pijalnie, lodziarnie itp.) (Gaworecki, 2003).
W ostatnich latach usługi gastronomiczne, zwłaszcza w krajach o wyraźnym wzroście poziomu usług turystycznych, nabierają dużego znaczenia. W Polsce widoczny jest znaczny postęp w jakości i poziomie świadczonych usług żywieniowych. Wyraźnie rozwinęła się szczególnie baza gastronomiczna. Wzrost zainteresowania turystów kuchnią regionalną spowodował wyodrębnienie nowej formy - turystyki kulinarnej. Kuchnie regionalne i jej specjały stają się marką i produktem turystycznym wielu regionów.