85142 strona (333)

wyposażonego w obwody prądu stałego i zmiennego oraz elektrodę drażniącą z przerywaczem (ryc. 8-1).

1.    Badać najpierw mięsień po zdrowej stronie ciała.

2.    Przed badaniem prądem zmiennym elektrodę obojętną należy zwilżyć ciepłą wodą i umieścić w dostatecznej odległości od elektrody drażniącej, uważając jednak, aby nie ułożyć jej na grupie mięśni antagonistów.

3.    Elektrodę z przerywaczem umieszcza się w miejscu, gdzie znajduje się prawdziwy punkt ruchowy danego mięśnia, który należy pobudzać średnio raz na sekundę, przy czym natężenie powinno być takie, by prąd powodował widoczny, lecz niebolesny skurcz mięśnia (ryc. 8-2).

4.    Zwrócić uwagę na obecność i nasilenie reakcji mięśnia. Mięsień powinien zareagować szybko i energicznie.

5.    Szybka reakcja na prąd zmienny przemawia jednak przeciwko obecności odczynu zwyrodnienia.

6.    Prawidłowy wynik badania prądem zmiennym przed upływem 10-14 dni od dnia urazu nie jest dowodem na nieistnienie odczynu zwyrodnienia, który może powstać i zostać zaobserwowany dopiero po 14 dniach od uszkodzenia. Zaleca się powtarzanie badania w tygodniowych odstępach.

Ryt. S-2. Elektroda z przerywaczem (A) używana do badania grupy mięśni strzałkowych (fi) (udostępnione przez TECA Corp., Pleasantville, NY).

181