85594 S6300489

I

I

MARCIN MlriSM

torbiele osierdziowe. torbiele oskrselopochodne oraz zdwojenia przełyku, U chorych w wieku dorosłym nijcifidtj stwierdza się torbiele otkrzelopochodne, zdwojenia przełyku, torbiele osierdziowe, torbiele neuroenteralne. torbiele priewodu chłonnego oraz torbiele gra uczę

Literatura uzupełniająca

1.    Th oracie lurgery Ed |C. Pearscn. Churchill Livingstone. Phiiadeiphu 2002.

2.    General Thoraeic Surfrry. Ed. T.W Shidds. Lippinccu Williams & Wllklns. Phila-ddphia 2000

J. Urachel H.C. Cooper |.D.: Atlas techniki chirurgicznej - chirurgia klatki piersiowcy Medycyna Praktyczna. Kraków 1997.

Ui

Jartutz Wójcik

CHIRURGICZNE LECZENIE RAKA PRZEŁYKU

Budowa, topografia i klasyfikacja TNM

Przełyk, łącząc gardło z żołądkiem, przebiega w trzech odrębnych przedziałach snatomiczno-chirurgicznych, tj. szyi, klatki piersiowej i jamy brzusznej. Rozpoczyna się w miejscu połączenia gardłowo - przełykowego pełniącego rolę górnego zwieracza przełyku (upper esophageal sphincttr - UES), położonego w odległości 15-17 cm od siekaczy. Długość części szyjnej przełyku wynosi 3-5 cm. części klatkowej 20-22 cm i części brzusznej 2-3 cm. Przełyk bezpośrednio dotyka ściany błoniastej tchawicy, sąsiaduje z nerwami krtaniowymi wstecznymi biegnącymi w kierunku krtani na granicy przełyku z tchawicą i tętnicami szyjnymi, a od tyłu jest ograniczony kręgosłupem. Brak dystansów anatomicznych w tej okolicy powoduje, ii procesy wypierające o charakterze nowotworowym, wychodzące z przełyku, przekraczające jego granice i naciekające otoczenie, najczęściej uniemożliwiają leczenie operacyjne. Przebiegają one wraz z porażeniem strun głosowych i zajęciem części błoniastej tchawicy, usposabiając do powstawania przetok przełykowo-tchawiczych. W obrębie klatki piersiowej przełyk przebiega w tylnym iródpiersiu. Do wysokości ThS, tj. ok. 25 cm od siekaczy biegnie za tchawicą, nadal sąsiadując z jej ścianą błoniastą, a następnie do dystansu ok. 28 cm od siekaczy przylega do pakietu węzłowego rozwidlenia tchawicy. Na dystansie ok. 30 cm od siekaczy mija żyłę płucną dolną i, biegnąc do rozworu przełykowego przepony, opiera się od przodu o blaszkę osierdzia, od strony lewej o ścianę aorty zstępującej i o opłucną iródpiersiową. od tylu nadal o powięź przedkręgową, a od strony prawej jest ograniczony przez żyłę nieparzystą, przewód piersiowy i ponownie blaszkę opłucnej śródpiersiowej. Ponadto niemal na całym klatkowym dystansie towarzyszą przełykowi oba nerwy błędne, przechodząc wraz z nim na wysokości ThłO, tj. ok. 40 cm od siekaczy przez rozwór przełykowy przeponydo jamy brzusznej. Z punktu widzenia chirurgicznego część klatkową przełyku można podzielić na 3 różnorodne odcinki.

Najwyższy z nich, od górnego otworu klatki piersiowej na wysokościThl-Th2 do poziomu rozwidlenia tchawicy na wysokości ThS, ma podobne właściwości szerzenia się procesu nowotworowego wychodzącego z przełyku jak w części szyjnej - po przekroczeniu granic przełyku nowotwór staje się najczęściej nieoperacyjny. Ta część należy do Itw. V, górnej przełyku.

Część W środkowa obejmuje przełyk na dystansie od rozwidlenia tchawicy do poziomu tut poniżej żyły płucnej dolnej, tj. 32 cm od siekaczy. To najczęstsza lokalizacja zmiany nowotworowej. Zarówno większa przestrzeń wokół przełyku,

129