84038 Obraz (1755)

>ela 10.34. Wartości prądów samoczynnego wyłączenia dla bezpieczników WTOOgF [41]

•n	lmax dla t<n godz. (I2)			lmax dla tś0,2s			lmax dla tś0,4s			LaX^dlat^^5s
A]	[A]	n	k2	[A]	k	^•kdop’ W [ii]	[A]	k	^kdop’ W [fi]	[A]	k	^kdop’ W [fi]
20	32,0	1	1,6	110,0	5,5	2,09	84,0	4,2	2,73	48,0	2,4	4,79
25	40,0	1	1,6	142,5	5,7	1,61	115,0	4,6	2,00	62,5	2,5	3,68
32	51,2	1	1,6	172,8	5,4	1,33	137,6	4,3	1,67	80,0	2,5	2,87
40	64,0	1	1,6	204,0	5,1	1,12	164,0	4,1	1,40	92,0	2,3	2,50
50	80,0	1	1,6	290,0	5,8	0,79	230,0	4,6	1,00	130,0	2,6	1,76
63	100,8	1	1,6	390,6	6,2	0,58	308,7	4,9	0,74	163,8	2,6	1,40
80	128,0	2	1,6	528,0	6,6	0,43	424,0	5,3	0,54	216,0	2,7	1,06
00	160,0	2	1,6	610,0	6,1	0,37	480,0	4,8	0,47	250,0	2,5	0,92
25	200,0	2	1,6	912,5	7,3	0,25	712,5	5,7	0,32	375,0	3,0	0,61

>ela 10.35. Wartości prądów samoczynnego wyłączenia dla bezpieczników WT1gF [41]

'n	lmax dla t^n godz. (I2)			lmax^dlatS0’^2s			lmaxdlat<0,4s			'max dla t£5s
A]	[A]	n	k2	[A]	k	^■kdop’ W [fi]	[A]	k	^kdop’ W [fi]	[A]	k	^kdop’ W [fi]
20	32,0	1	1,6	108,0	5.4	2,12	84,0	4,2	2,73	48,0	2,4	4,79
25	40,0	1	1,6	155,0	6,2	1,48	120,0	4,8	1,91	62,5	2,5	3,68
32	51,2	1	1,6	182,4	5,7	1,26	140,8	4,4	1,63	73,6	2,3	3,12
40	64,0	1	1,6	204,0	5,1	1,12	160,0	4,0	1,43	92,0	2,3	2,50
50	80,0	1	1,6	310,0	6,2	0,74	240,0	4,8	0,95	120,0	2,4	1,91
63	100,8	1	1,6	409,5	6,5	0,56	315,0	5,0	0,73	157,5	2,5	1,46
80	128,0	2	1,6	576,0	7,2	0,39	576,0	5,7	0,39	240,0	3,0	0,95
00	160,0	2	1,6	610,0	6,1	0,37	500,0	5,0	0,46	290,0	2,9	0,79
25	200,0	2	1,6	912,5	7,3	0,25	712,5	5,7	0,32	362,5	2,9	0,63
60	256,0	2	1,6	1536,0	9,6	0,14	1184,0	7,4	0,19	544,0	3,4	0,42
00	320,0	3	1,6	1680,0	8,4	0,13	1280,0	6,4	0,17	680,0	3,4	0,33
50	400,0	3	1,6	2325,0	9,3	0,09	1850,0	7,4	0,12	950,0	3,8	0,24

»ela 10.36. Wartości prądów samoczynnego wyłączenia dla wyłączników instalacyjnych o charakterystyce B. C, D [41]

'n	Charakterystyka B				Charakterystyka C				Charakterystyka D
	tw=0,2; 0,4; 5 [s]			dla t^1 godz.	tw=0,2; 0,4; 5 [s]			dla t^1 godz.	tw=0,2; 0,4; 5 [s]			dla t£1 godz.
A]	k	'k> w [A]	^kdop’ W [fi]	k2	k	W [A]	^2kdop> W [fi]	k2	k	'k- w [A]	^2kdop’ W [fi]	k2
6	5	30	7,66	1,45	10	60	3,83	1,45	10	120	1,91	1,45
10	5	50	4,60	1,45	10	100	2,30	1,45	20	200	1,15	1,45
16	5	80	2,87	1,45	10	160	1,43	1,45	20	320	0,71	1,45
20	5	100	2,30	1,45	10	200	1,15	1,45	20	400	0,57	1,45

25	5	125	1,84	1,45	10	250	0,92	1,45	20	500	0,46	1,45
32	5	160	1,43	1,45	10	320	0,71	1,45	20	640	0,35	1,45
40	5	200	1,15	1,45	10	400	0,57	1,45	20	800	0,28	1,45
50	5	250	0,92	1,45	10	500	0,46	1,45	20	1000	0,23	1,45
63	5	315	0,73	1,45	10	630	0,36	1,45	20	1260	0,18	1,45

Uwaga!

W przypadku, gdy instalacja została oddana do eksploatacji przed 1990 rokiem, należy przyjmować współczynniki k obowiązujące w dniu oddania jej do eksploatacji, zgodnie z tabelą 10.37. W przypadku badań odbiorczych i okresowych instalacji zgodnie z PN-HD 60364-6, wyniki otrzymane z pomiarów należy pomnożyć przez współczynnik 0,66, który uwzględnia wzrost impedancji obwodu pod wpływem termicznego działania prądu zwarciowego, i porównać z Z_kdop dla określonego (stanowiącego zabezpieczenie obwodu) zabezpieczenia.

Tabela 10.37. Wartości współczynników k obowiązujące do 31 stycznia 1991 roku [15]

	Współczynnik k
Rodzaj zabezpieczenia	W warunkach normalnych	W warunkach szczególnego zagrożenia	Rodzaj prądu zabezpieczenia
Wkładka topikowa o działaniu szybkim: -do 100 A,	2,5	6,0
- ponad 100 A	3,0	6,0	Prąd znamionowy
Wkładka topikowa o działaniu zwłocznym: -do 100A,	3,5	10,0	wkładki
- ponad 100 A	4,0	10,0
Wyłącznik instalacyjny: -    typu L, -    typu K	5,0 10,0	5,0 10,0	Prąd znamionowy ciągły

Gdy instalacja wybudowana przed 1990 rokiem była modernizowana lub chociaż częściowo przebudowana, obowiązywały współczynniki k oraz dopuszczalne czasy zwarcia przedstawione w tabelach od 10.29. do 10.36. Wyjątek stanowią wyłączniki nadmiarowe typu L oraz K, które są do dzisiaj dostępne w handlu i spotykane w eksploatacji. Dla nich obowiązują współczynniki podane w tabeli 10.37., które w iloczynie z prądem znamionowym tych wyłączników zapewniają samoczynne wyłączanie podczas zwarcia w czasie t <0,1 s.

11. DOBÓR PRZEWODÓW SZYNOWYCH

Przewody szynowe dobiera się z katalogu producenta na podstawie wymaganej dopuszczalnej obciążalności prądowej oraz wymaganej wytrzymałości zwarciowej. Po wstępnym dobraniu przewodu szynowego należy obliczyć spadki napięć. W celu sprawdzenia dobranego przewodu szynowego na spadek napięcia należy przenieść obciążenie do jednego punktu i dla otrzymanej długości zastępczej obliczyć spadek napięcia ze wzoru:

AU = V3-I-L-(R cos«p= X sin<p)-10³

gdzie:

I - prąd obciążenia przewodu szynowego, w [A],

L - długość przewodu, w [m],

R - rezystancja, w [mii/m],

X - reaktancja, w [mQ/mj.

Można również wyznaczyć jednostkowy spadek napięcia, posługując się nomogramem zamieszczonym w katalogu producenta dla określonego typu przewodu szynowego. Do podstawowych parametrów przewodów szynowych należą:

•    rezystancja,

•    reaktancja,

•    obciążalność prądowa długotrwała,

•    wytrzymałość na działanie elektromechaniczne.