Rozdział IV
1. Umowa i warunki formalne
Wielu rodziców obserwuje z niepokojem straszliwe zmagania wh snego dziecka z czytaniem i pisaniem. Często nie mogą skorzysta z żadnej formy długotrwałej pomocy ze strony fachowców. To zwŁ szcza dla nich jest ta książka.
Proponuję pierwszy wieczór przeznaczyć na rozmowę z dzieckie o jego trudnościach. Dzieci, zwłaszcza starsze, często wypierają si wszelkich kłopotów z obawy o;
— obciążenie dodatkową nauką,
— koncentrację uwagi na jego słabych stronach, a tym samym ry zyku obniżenia poczucia własnej wartości,
— narastającą falę niezadowolenia rodzica z dziecka i niekorzyst nych porównań z rówieśnikami przy tendencji do niezauważani choćby niewielkich postępów,
— przypisanie etykiety dyslektyka, co może być nie mniej bolesn-niż określenia głupol, Down, korek, dziecko specjalnej troski, psy chol, czubek, debil itp.
D?iecko nie będzie musiało wypierać się swojej dysleksji (a jest tr początek wszelkiej pracy), jeśli:
— czuje naszą stałą akceptację jako' bliskiego i cenionego człowiek ka, nieząleżnie od trudności, które aktualnie przeżywa,
— odczuwa wiarę rodziców w jego możliwości i to, że poradzenie sobie z kłopotami jest tylko kwestią czasu, który trzeba przeznaczyć na intensywną, wspólną pracę,
— zostanie zapoznane z przyczynami swoich trudności szkolnych i z możliwościami pomocy,
— będzie miało szansę na samodzielną decyzję, czy zechce podjąć trud wspólnej pracy z rodzicem, by opanować poprawne czytanie i pisanie.
Wspólne zajęcia powinny rozpocząć się od ustnej lub pisemnej umowy i ustalenia warunków formalnych. Jeżeli dziecko jest bardzo niechętnie nastawione, możemy zaproponować miesięczny okres próbny i potem dopiero stały kontrakt. Pracy z dzieckiem powinien się podjąć opiekun spokojniejszy, lepiej znoszący niepowodzenia, które są niezbywalną częścią każdego trudu. Najlepsze byłyby co-
40