86838 skanuj0013 (211)

ćwiczenie 24 191

Rys. 24.2. Amplituda drgań wymuszonych w funkcji częstości

Wartość częstości wymuszenia, dla której amplituda drgań wymuszonych osiąga maksimum (zaznaczona na wykresie linią przerywaną), silnie zależy od wartości współczynnika tłumienia i wyraża się następującym wyrażeniem:

(24.19)

Im mniejsze /?, tym ostrzejsza jest krzywa rezonansowa, a częstość rezonansu wzrasta.

Wykorzystując zależności (24.16)-(24.18) oraz (24.6), (24.7) i (24.1), można otrzymać wyrażenia na wartości napięcia U_c oraz U_L, odpowiadające spadkom napięcia na kondensatorze C i cewce indukcyjnej L. Przeprowadzając ćwiczenie, dokonuje się pomiaru wartości napięcia U_c. Przyjmując, że układ rezonansowy ma małe straty (tzn. 4/ł² < < 1), dla częstości bliskich rezonansu U_c jest postaci:

U.

y]Q⁴rR²C² + (2x)²

(24.20)

gdzie:

Q = 2jt • f_r - częstość rezonansu dla danego §

f-fr

Q_r

fr

- względne odchylenie częstotliwości wymuszającej/

od częstotliwości rezonansowej f_r Dla Q = wartość x=0, zatem:

Ę

(24.21)

Q (dobroć układu) jest jednym z parametrów charakteryzujących obwód rezonansowy. Dla obwodu szeregowego wartość dobroci układu jest równa stosunkowi amplitudy napięcia na elementach C oraz L w rezonansie do amplitudy siły wymu-