87768 skanuj0021 (139)

WSPÓŁCZESNA TURYSTYKA KULTUROWA 25

na analiza tekstu” (Kaczmarek 2005, 178) - spróbujmy zastanowić się nad ich wymową z punktu widzenia potencjalnego turysty¹.

Okładka przewodnika po Oaxaca wydaje się być najuboższa wśród wszystkich przytoczonych publikacji. Mówi nam ona o tym, iż w mieście są zabytki z epoki kolonialnej, które również obecnie pełnią ważne funkcje kulturalne. [Ponadto, o czym wcześniej nie wspomniano, zdjęcie przedstawia bezchmurne niebo z dobrze widocznym księżycem, co może sugerować dogodne dla turystyki warunki pogodowe.]

Stosunkowo równie ubogie są okładki informatorów o Las Vegas i Seattle, które również są ilustrowane nocnymi zdjęciami. Ponieważ obie okładki zostały wcześniej dosyć szczegółowo opisane, w tym miejscu warto jedynie wspomnieć, że na zdjęciu ukazującym Seattle jest również bezchmurne niebo oraz spokojna zatoka, co można uznać ze pewnego rodzaju mistyfikację, gdyż wielu turystów odwiedzających to miasto często trafia na mżawkę lub deszcz, wiatr oraz duże zachmurzenie. Natomiast zdjęcia stadionu i statku wycieczkowego mogą sugerować, że do atrakcji miasta należą również imprezy sportowe oraz rejsy wycieczkowe.

W porównaniu z opisanymi okładkami niewątpliwie najwięcej informacji wydaje się zawierać strona zewnętrzna folderu zachęcającego do odwiedzenia regionu Sepik. Można z niej dowiedzieć się wiele rzeczy nie tylko o środowisku przyrodnicznym (duża, obfitująca w ryby, rzeka, zalesione góry, błękitne niebo z niewielkimi chmurami), ale przede wszystkim o walorach kulturowych regionu. Z opisywanej okładki wynika, że jednym z zajęć ludności jest rybactwo, a w czasie połowów wykorzystywane są tradycyjne narzędzia, że nad Sepikiem zachowały się dawne tradycje (umalowany Papuas, dodatkowo przyozdobiony pióropuszem i uzbrojony w kamienną siekierę) i obrzędy (wspomniany Papuas trzyma bęben, na którym - co nie jest jednak pewne - gra)).

Jednak zdając sobie jednak sprawę z wieloaspektowości turystyki kulturowej instytucje odpowiedzialne za promocję turystyczną opracowują często publikacje, których przesłaniem jest dotarcie do różnego typu odbiorców. Przykładem takiego wydawnictwa może być jeden z wielu informatorów wydawanych w Hongkongu, na którego okładce (stronie tytułowej) zamieszczono trzy zdjęcia: (a) zapory wodnej i otoczonego zalesionymi wzgórzami zbiornika, (b) posągu siedzącego i nauczającego Buddy, (c) pary turystów oglądających (zapewne w sklepie) wyroby tradycyjnego rzemiosła chińskiego. Po-

1

Autor tych słów, nie znając z autopsji miejsc poddanych analizie, może być uznany za potencjalnego turystę, który może kiedyś je odwiedzi i przez to jest zasadniczym adresatem opisywanych publikacji.