89134 ScannedImage 14

14 NIEZNANY SMKT @

Jednak przy realizacji projektów kosze str 13 miłych, przynajmniej tych poza pery-geum, sygnalizowane zjawisko trzeba brać pod uwagę. Dotyczy to zwłaszcza nowych podróży na Księżyc, które NASA planuje po roku 2020.

Od teozofii do efektu setnej małpy

Jak to już wyjaśniliśmy, twierdzenie, że Kronika Akaszy znajduje się w pasie Van Allena, jest absolutnie fałszywe.

Pojęcie Kronika Akaszy nie wywodzi się z sanskrytu, ani też, jak można by przypuszczać, hinduizmu czy buddyzmu. Po raz pierwszy użyła go Helena Bławatska, twórczyni teozofii i oznacza ono tyle, co myśl świata. Zgodnie z teorią teozoficzną w Kronice Akaszy ma być zapisane wszystko, co każdy człowiek na Ziemi pomyśli lub uczyni. Koncepcja ta została później przejęta przez austriackiego filozofa Rudolfa Steinera.

Podobne idee na gruncie psychologii rozwinął Carl Gustav Jung, który przypuszczał, że podświadomość każdego człowieka jest zanurzona w znacznie głębszej warstwie, którą badacz nazwał nieświadomością zbiorową. Jung doszedł do takiego wniosku na podstawie analizy snów wielu pacjentów. Pojawiały się w nich te same symboliczne postacie, które określił on mianem archetypów, uważając je za nieodłączny element kultury.

Zbliżoną teorię wypracował na gruncie biologii Rupert Sheldrake.

Twierdzi on, że cielesne formy organizmów powstają na bazie niematerialnej kalki, którą nazwał polem morfogene-tycznym, wypracowanym przez żyjące wcześniej podobne organizmy.

Pole morfogenetyczne opisuje niematerialną strategię ewolucji, stanowiąc magazyn informacji niezależny od czasu i przestrzeni. Zgodnie z koncepcją, o jakiej mowa, każde wydarzenie pozostawia po sobie ślad, który zostaje w nim zachowany i może zostać ponownie zaktualizowany. Dlatego znacznie bardziej prawdopodobne jest to, że powtórzy się coś znanego niż, że wydarzy coś nowego.

Dostęp do informacji pola morfogene

Przy pomocy zderzacza hadronów w Europejskim Centrum Badań Jądrowych CERN w Genewie naukowcy usiłują udowodnić istnienie kosmicznych aksjonów

tycznego, zgodnie z teorią Sheldrake’a, okazuje się możliwy poprzez rezonans morficzny. Polega on na tym, że istota żyjąca przejmuje z ogromu danych tylko niektóre informacje.

Zakłada się, że pochodzą one od podobnych organizmów. Im bardziej osobniki reprezentujące daną formę życiową praktykują konkretne zachowanie, tym silniejszy będzie rezonans morficzny.

Kontakt przestrzenny, albo czasowy nie odgrywa tu żadnej roli. Znaczenie ma jedynie podobieństwo form i liczba powtórzeń pierwowzoru. Dalej, po przekroczeniu krytycznej granicy innowacja przechodzi kaskadowo na wszystkich przedstawicieli gatunku, co daje efekt setnej małpy. Zgodnie z tym modelem myślowym Kronika Akaszy stanowiłaby część pola morfogenetycznego i zarazem ewolucji ludzkości. Dotyczy to także informacji pochodzących ze śladów reinkama-cyjnych.

Tak zatem pytanie: gdzie znajduje się Kronika Akaszy, powinno brzmieć raczej: gdzie znajduje się pole morfogenetyczne? Do tej pory mówiliśmy tylko o magazynie informacji i ich aktywowaniu, bez wypowiadania się na temat podstaw fizykalnych całej teorii.

Już z definicji wspomnianego pola (niepowiązanego z czasem i przestrzenią) wynika, że pytanie gdzie nie ma żadnego sensu. W naszym materialnym świecie pole morfogenetyczne nie znajduje się ani w pasie Van Allena, ani w centrum galaktyki, czy jakimkolwiek innym miejscu. Zamiast tego musimy założyć, że istnieje ono w wyższych wymiarach, poza czasem i przestrzenią. Z drugiej strony nie ulega wątpliwości, że pole morfogenetyczne wpływa na naszą rzeczywistość.

Jak dochodzi do tego oddziaływania?

Mamy tu do czynienia z procesem hi-perkomunikacji. Z genetyki falowej wiemy, że DNA za pomocą kanałów czasoprzestrzennych może pobierać informacje z hiperprzestrzeni, albo komunikować się z innymi istotami żyjącymi. Umożliwia też dostęp do pola morfogenetycznego. Informacje docierają do właściwego odbiorcy, ponieważ DNA odpowiada za budowę organizmu i może przesyłać dane do nieświadomości. Ludzie szczególnie wrażliwi są w stanie uzyskać świadomy dostęp do Kroniki Akaszy.

Nie tylko współczesna biologia, ale także fizyka kwantowa zna modele wyjaśniające komunikację z polami poza czasem i przestrzenią. Postkwantowa fizyka świadomości zna również pojęcie aktywnej informacji przywołane przez Davida Bohma.

Większość Czytelników słyszała już o tym, że fizyka kwantowa zajmuje się tajemniczym dualizmem fal i cząsteczek. Materia raz wydaje się zbudowana z konkretnych cząsteczek, kiedy indziej zaś z fal, zależnie od sytuacji.

David Bohm interpretował to zjawisko nieco inaczej. Dla niego dualizm fale -cząsteczki nie był żadnym albo... albo..., tylko zarówno. Słynny fizyk przedstawił to w ten sposób, że materialna cząsteczka płynie na swej fali, którą nazwał, falą pilotującą.

Świat pomiędzy

Cofnijmy się teraz w czasie bardzo, bardzo dawno, bo do chwili Wielkiego Wybuchu, kiedy to Wszechświat powstał z jednego punktu, który stale się rozszerzał. W tym pierwszym momencie nie było ani materii, ani przestrzeni, ani czasu. Być może istniały wtedy jakieś niematerialne idee. Jednak w ułamku sekundy Wszechświata coś powstało: kosmiczne aksjony.

i