PiERRON
gdzie R jest promieniem kulki (w m), g jest stałą grawitacyjną; p^ltl oraz Pcltay są odpowiednio masą właściwą kulki
i gęstością cieczy (w kg/m*)» I jest wysokością z jakiej następuje spadek (w m), t oznacza czas, jakiego potrzebuje kulka na przebycie tej odległości (w sek.) oraz ą jest współczynnikiem cieczy (w Pa.s).
Masa kulki jest zrównoważona przez siłę wyporu Archimedesa oraz lepkość, możemy więc zapisać:
£* = Fv + Pa Fv=P-Pa
Stąd obliczamy współczynnik lepkości ip
2 R2I i v£
n-g- ■ n \Pkulki Pcieczy) <
Należy się upewnić, że trzy kulki znajdują się na tym samym poziomie, czyli w dolnej części każdej rurki. Wystarczy wtedy odwrócić urządzenie i zmierzyć, z jaką prędkością poszczególne kulki spadają aby następnie obliczyć lepkość.
Warto wiedzieć, że dla gliceryny czas opadania kulki wynosi od 25 do 30 sekund.
Zastosowaną cieczą jest gliceryna, której masa właściwa (gęstość) wynosi Pclccły 1 126J) kg/m5, a lepkość r) = 1,5 Pa./ W rurkach A i B znajduje się także gliceryna, ale rozcieńczona, z dodatkiem odpowiednio 10% i 5% wody. Stalowa kulka w 2 mm średnicy, a jej gęstość Pkuiki ~ 7800 kg/m3. Wysokość opadania wynosi 245 mm.