rotunda św. Feliksa i Adnkta -
środkowa część wzgórza pod obecnym budynkiem nr 5
I relikty budowli odkryto w 19H (Mendel), 1917 — Szyszko-Bohusz; ’56-’66 i. ’74-,75; od '15 rezerwat archeologiczno-architektoniczny „Wawel zaginiony”
usytuowana bezpośrednio na skale wapiennej, o rzucie poziomym, rotunda na planie czworo liści a, półkoliste apsydy o śr. 2,8 rozmieszczone krzyżowo ku pd.-zach., pd.-wsch,, pn.-wsch. i pn.-zach.; a. te były oddzielone odcinkami o szer. ok. im, które wyznaczały część centralną w formie kola o śr, 4,8; odkryte mury-ok. 1 grubości, wys. zachowanych murów — od 2,5 do 3,5, a. wsch. - 6,8; w a, pd.-wsch. odkryto obustronnie przewężony, zamknięty półkoliście otwór okienny (0,8x0,4), takie samo okno w a. pn.~ wieh.; w pd. murze apsydowym otwór wejściowy o szer. pk. 0,8, fragment drugiego wejścia w m. !; wewn. budowli przy ścianach w dolnej części fragmentaryczne ślady posadzki; we wnętrz przy ścianie pn. koliste zagłębienie wyłożone kawałkami kamieni, wokói niego 4 niewielkie otwory w nawarstwieniach ziemnych; po pd. stronie rotundy do murów a. pd.-wsch. i pd.-zach. przylegają 2 fragmenty murów=> tetrachonkos z 5 apsydką; wewn. tych murów posadzka (płaskie płytki piaskowca na zaprawie wapiennej), w środku koliste zagłębienie obmurowane kamieniami= pozostałość kolistej wieżyczki schodowej (5-ta a.) z fundamentem kręconych słupów; po zach. stronie relikty 2 równoległych względem siebie m.: 1) 2 m dł., wsch. koniec przewiązany z murem budowli (lico zach. a.), 2) ok. 2,5 na pn. od 1), ok. 3 m, dostawiony do m. a. => interpretowane jako pozostałość palatium przylegającego do rotundy od zach.; wg. innych mauzoleum*
m. z płaskich płytek |
4 apsydy zasklepione |
koniec X i |
piaskowca spojonych |
kolebkowo otaczające część |
pocz. Xł w. (A. |
zaprawą wapienną. |
środkową o przekroju |
Żaki) |
układanych przez całą |
kolistym, nad częścią | |
grubość murów |
środkową tambur w formie | |
walca przykrytego kopułą, główne wejście w a. pn.-wsch., naprzeciwko - ołtarz; 2 kondygnacyjna — dolny poziom = krypta zagłębiona w zWHtti o ok. 0,8-1,2, wys. całej budowli —ok. 12,8; fragment murów prostych zrekonstruowana jako pozostałości niewielkiego czworokątnego masywu zach. przykrytego dwuspadowym dachem; na Itego masywu -empora otwarta do wewn. a. 'pd.-zach.; odcinek | ||
1 |
niedobudowanego muru -pozostałość aneksu przykrytego dachem pulpitowym | |
1) i 2) - z płytkowego |
rjś4 | |
piaskowca | ||
r w |
w źródłach pisanych -1241- K. Mazowiecki ufortyfikował wzgórze do okrągłego kościoła NMP, K. Wielki odbudował świątynię
* wewnątrz odkryto grób ze szkieletem dorosłego mężczyzny z głową na zach., na palcu złota obrączka, oprawiony w złoto wisior z kryształu górskiego, X-XI w.