210
\
X
Nazwa raphidioptm (gr, raphio L|a ' r nosi się do cienkiego pokladelkn na odwlo^^^ • „i zawdzięczają wygiętym segmentom przcdl^-
cym garb wielbłąda, ' (\ A\\
n , , . ., Wi
Systematyka Wwp^ftio znanych jCs| \*\
skupionych w 2 rodzinach: l{upklii(hc i
.
czemu holnrktyc/nym. W Polsce Występują 9 %•, \
^hi||i ' a k *i)i
Biologia, Przechodzą przeobrażenie/ijpC|n \ \\ są pokliulelkiem bezpośrednio w środowisku \
się / nich oligopodialne larw \ są wydłużone Wt» \i\
'*» "płat> ^Vi \
we, I\kvw arka typu wolnego* odmiennie mz u z amljojmiMio może się przemieszczać i°S®Veii V
■grup)
e/ej ograniczoną ruchliwość
Ekologia Ich głównym siedliskiem Aria \
Imagines są drapieżnikami, odżywiają się głownię ^ i kw inkami, komikami i innymi owadami. Utają sprawnie biegają. Larwy, podobnie jak owady d0r ^ »A no. Żerują zw yklc w rozkładającym się drew nic, p0j, ‘ sąA i ich larwy, lub w wierzchniej warstwie gleby mwJHnł
wielkoskrzydłe.
Mtękptm
Wielkoskrzydle - Mrgaloptera
Charakterysty ka. Są to owady średniej wicij^ , rach od 25 mm do 30 mm. Ciało jest ciemno ubarwione' ° X brunatne lub czarne. Głow a w y datna zaopatrzona jest w ne i niekiedy trzy przyoczka (Corydalidoe). Czułki wjc| szczecimastc. zwykle dosyć długie. Aparat gębowy typu ortopteroidalnego. U przedstawicieli Sialidae jcg0 ę ^ są słabo rozw inięte, nieprzy stosow ane do intensywneen * Natomiast samce ConMJuc mają monstrualnie duże ^ ^ Przedtulów słabiej rozw inięty, w alcowaty, śród- i zatułów jwA wielkości. Obydw ie pary skrzydeł są długie, z W stanie spoczynku układane są ponad ciałem, sięgają A/' poza odwłok. Odwłok jest 10-c/łonowy, bez przydatkówu,;
drzew i krzewów.
cnotki
Nazwa megalopiera (gr. megalos - wielki, pieron - skrzyp, odnosi się do stosunkowo dużej w ielkości ich skrzydeł.
Systematyka. Według części autorów wielkoskr/ydłe (j^. galopiera) wraz z wielbłądkami (Raphidioptera) i sieciarkanu
rtcrn1
! _i«.imuię około 230 gatunków zgrupowanych w 60 rodzą*
?1,l1,iLniacc się larwy spadają wprost do wody. Oligopodialne
Ekologia- Larwy zasiedlają wyłącznie środowiska wodne, preferując zbiorniki o dnie mulistym. Są drapieżne i żywią się larwa-j 0wadów, drobnymi mięczakami oraz robakami, Owady dorosłe ^ożna spotkać latem w pobliżu zbiorników, najczęściej, gdy siedzą n8 roślinności. Zarówno larwy, jak i imagines stanowią pokarm dla jyb i innych zwierząt wodnych.
Wojsilki - Mecoplera
Charakterystyka. Owady średniej wielkości, która wynosi od 2 mm do 35 mm. Ciało jest zwykle walcowate, a jedynie u przedstawicieli Meropeidae i Eomeropidae lekko spłaszczone. Głowę mająortognatyczną i wyciągniętą ku dołowi w wyraźny tyjek z wydłużoną brodą i nadustkiem. Na końcu ryjka osadzony jest aparat gębowy typu gryzącego. Wykazuje on tendencje do przechodzenia w narząd kłujący, co widoczne jest u przedstawicieli rodziny Bit-lacidae. Oczy złożone średniej wielkości, niekiedy uzupełnione o pr/yoczka. Czułki szczeciniaste, wieloczłonowe i dosyć długie. Segmenty skrzydłowe tułowia są podobnej wielkości i zwykle jednakowo dobrze rozwinięte. Skrzydła błoniaste, niemal równej wielkości, długie i wąskie. Są one obficie użytkowane i połączone w czasie lotu za pomocą szczecinek. U przedstawicieli części rodzin (np. Boreidae i Apleropanorpidae) skrzydła są silnie zredukowane, co prowadzi do ich nielotności. Odnóża są typu bieżne-