Foto2179

reagowaniu powinna obejmować możliwe warianty zachowań i metody ich analizowania. Niezwykle ważne jest, aby plony były osadzone w realiach.

Powinny one obejmować:

-    wszczęcie odpowiednich procedur przewidzianych w planie reagowania kryzysowego, stosownie do występującego zagrożenia, w tym skierowanie odpowiednich sił i środków,

-    kierowanie i koordynacja wszelkimi poczynaniami sił ratunkowych, aż do ustania przyczyn, które spowodowały powstanie zagrożenia.

Faza odbudowy rozpoczyna się w trakcie reagowania. Istotą tej fazy jest zapewnienie poszkodowanej ludności pomocy socjalnej i psychologicznej, w tym:

* minimalnego standardu życia w tym trudnym dla niej okresie - tylko w fazie ratowania, względnie przez krótki okres czasu, np. po katastrofie (schronienie, jedzenie, woda pitna, ubranie, pieniądze, itp,), wsparcia psychologicznego dla wszystkich, których dotknęła katastrofa (podejmowania za poszkodowanych decyzji, dawać praktyczne rady, wsłuchiwać się w ich uczucia i zapewnić bliską fizyczną obecność, stworzyć bezpieczną! opiekuńczą atmosferę, itp.), pełnej t profesjonalne) pomocy w odbudowie lub budowie nowej bezpiecznej rzeczywistości,

odtworzenie i uzupełnienie zasobów (sił i środków biorących udział w akcji ratowniczej),

-    sporządzenie analiz i raportów z przeprowadzonych działań i .sformułowanie wniosków,

-    ewentualna, modyfikacja planów i procedur reagowania oraz programów szkołcua.

W tym. wszystka*, ważną sprawą jest ciągłe monitorowanie t anafezDwame snzwojs q^KK)s po wystąpienia jakiegokolwiek zagrożenia związanego ze zdazcanai krytycznymi onz szacowanie szkód fizycznych powstałych w wyiflbi jego wystąpienia Tc szacunki l mm? in&Bnacpe pozwolą określić tempo, rodzą, wielkość, przebieg scakcjś criheencka n sytuację e ■—njt m \ i zakres pomocy onz za-jiaawar wysaktk edhslray i znkres prac asannliisjyyri samy w |n ijii ihwr i

’* gmk w fesną nąNNą    » ywfśąras    csMeftwakic

;xncs    ?«unw>*yt,*V^k- safewr dwaoi    mM.

uRjoa ,'j^aę-c    aftsjfc, Ihr—ÓWffli*.

Rosnąca złożoność procesów zarządzania kryzysowego, ich komputeiy-zacja i globalizacja stawia też coraz wyższe wymagania wobec struktur organizacyjnych jak i funkcjonalnych. Jako kryteria wyboru elementów struktury organizacyjnej przyjmuje się: rodzaj realizowanych zadań; rozmieszczenie terytorialne; stosowane metody procy lub uprawnienia do podejmowania decyzji. Charakterystycznymi elementami struktury funkcjonalnej są stanowiska (komórki) wyspecjalizowanych doradców (w wojsku są to szefowie rodzajów wojsk i służb, w strukturach zarządzania kryzysowego są to pracownicy gminnych, powiatowych i wojewódzkich wydziałów zarządzania kryzysowego, służb zespolonych i niezespolonych oraz innych organizacji) mających prawo wydawania poleceń. Struktura ta pozwala na wprowadzenie podziału pracy i korzystanie z umiejętności specjalistów ~ ludzi przygotowanych do tej pracy.

Z doświadczeń innych państw wynika, że zasadniczą rolę odgrywa organizacyjne przygotowanie całego procesu zarządzania kryzysowego, w tym czytelnej struktury systemu zarządzania kryzysowego.

W obecnej chwili nasz system zarządzania kryzysowego działa w oparciu O*⁷'

-    zasadę prymatu jednoosobowego kierownictwa, która oznacza powierzenie kompetencji decyzyjnych jednoosobowym organom, które sprawują władzę w danym zakresie kompetencji (wójt, starosta, wojewoda, premier, prezydent);

-    zasadę odpowiedzialności organów władzy publicznej, tzn. nie może być przenoszona na innych. Stałą i podstawową rotą administracji państwowej jest usuwanie zagrożeń i zapewnienie bezpieczeństwa w powierzonym sobie zakresie władzy,

-    zasadę prymatu układu tery torialnego, którego podstawą jest podział terytorialny państwa. Zatem całokształt działaś aaiykryzy-sowych rozpoczyna się na szcachtacfa najniższych ;

^,T i. S&amy. Ccłc. zmfcaai i Ssa&śje ■Mufetruc? ohwe?    Kwflsęesascjjf

i zadam i liwlrra pmta> aoifola rrminramri w f£**owaam i mfcoKji gwanto m wyjadek ftfmsmn mgruamn. hm wmrniiTitri mpbaaa ^odl Umaskw* Ą. tak fiwt. lUigykW* S*taoii4MB>ęMuata    Skw* s. 5$.

^ł Są .udajk uk«c    ** nh-^w; sp*Jt» m

lnp,»*e (_Vvł* w•    aśuiM.^TtMiąuR.

itiBłfr