Image002001

18    Na/.wy czcionek

nej strony były wyryte 100 cm a z drugiej 22(iił punktów. Więc takiemi punktami mierzili drukarze swoje czcionki i mówili, że np. petit ma osiem punktów, korpus i garmont 10 punktów, cicero 12 punktów. Moje czcionki nazywają się cicero i mają 12 punktów. Zdaje mi się że w iększość dzisiejszych książek złożona jest czcionkami cicerowcmi albo też korpusowemi, bo takich czcionek najczęściej w ęlrukarni używano. Drukarze używali na oznaczenie czcionek także innych nazw. .Niektóre czcionki, małe i wielkie, do siebie jednakże podobne, czyli jednakowego kroju, miały nazwę: Hodoni. antykwa .leżyńskiego, antykwa Walbauma. Garamlmd, Imperial, grotesk itd. Lzcionki o jednej nazwie tworzyły jakby jedną rodzinę. Mieściły się też zwykle w kasztach i regałach jednej uliczki.

Pamiętam, jak w roku 1929 przywieziono do drukarni antykwę Jeżyńskiego. Kierownik drukarni nie posiadał się z radości. Dotychczasowe, więc i moje czcionki odlewane były zagranicą. Jeżyński narysował swoją antykwę, potem polscy grawerz\ wycięli dla niej stalowe stemple, temi stemplami wybito foremki do odlewania czcionek czyli matryce i z matryc tych na specjalnej maszynie odlano czcionki. Poniew^raż wszystkie te zachody czynił pan Je-żyński z Warszawy, lub też jego pracownicy, dlatego czcionka ta nazwana została antykwą Jeżyńskiego.