DSC18

ro wy walrlość i uwalnianie substancji czynnej z tej formy leku [ 17-2 IJ. Maści wykonane na le-kobazie powinny być przechowywane w szczelnych opakowaniach i w chłodnym miejscu, gdyż podłoże zawiera wodę w fazie zewnętrznej (teoretyczna wartość 38.7%) i łatwo ją traci w niekorzystnych warunkach [22].

Zachodzące w maściach recepturowych zjawiska fizyczne zmieniają ich konsystencję tak dalece. że stają się one praktycznie nie do zastosowania przez pacjenta. Przedstawione poniżej maści (7-9) są bardzo twarde i trudne do rozsma-rowania na skórze.

20.

3.0

2.0 3,0

ad 50,0

trądzikowych

7. Rp. Ichtyoli

Su!furis ppt.

Acidi saticytici Detreomycyni Zinci o.ridi pastae M.f ung.

J.S. Do smarowania krost

IOC

one\/ctondo nmi/t/>C7t»i rf*rnn lv nnnraWlZŁ

recepty do 20 m'muv. Otrzymana maść ma korzystny wygląd, dobrą konsystencję | wymaganą trwałość 1.101.

Na konsystencję preparatu, wpływa także iiość. substancji zawieszonych w podłożu, yak to ma miejsce w pastach recepturowych lzawierają co najmniej 40% składników stały chi. a\e również ich właściwości fizyczne. Tlenek cynku i siatka, w rozdrobnieniu około 5 ytm i przy określonym stężeniu tworzą w podłożu dodatkowe usiecio-wanie, prowadząc do jego usztywnienia. Zawartość tlenku cynku powyżej 1% przesuwa granicę płynięcia właściwą dla euceryny \ zwiększa lep kość strukturalną na skutek przyciągania się ro proszonych cząstek jlTj. Aby uniknąć zmian zycznych w poniższej recepcie, powinno się stąpić eucerynę wazeliną.

9. Rp. Pini picis liq.

Hydmcoiiisoni Zi/ici oxidi

Euceńni    ad

_M.f. ung._'    ^