I*>
,ir rf^rzeństwa turystów . uczestników
CXVU
<Hci
.|inowania czynności w zakresie hezpieett^
do Pł*\;c erniny- ....
*.' „a fn,i"tiacvn' 'v Sóracl1
ś*11 -r2ebyvVj-,‘t podręcznika.
W*" ,0 rozdz,ałl1 ;nSDOdarzem danego terenu, nie może tolerować
i5S>i«* tym ulic' Pon°S‘ °"a “‘P^dzialność za sku.ki £££
U ę""’,ndurv w jezdni lub chodnikach, oblodzenie chodników. męczyli %■ P^zpteczne rzeczy pozostawione w miejscach ogólnie dostępny^
I '""6" zobowiązane do ich usunięcia me wykonują swoich obowiązków , o«’h> ' °Ł winy funkcjonariuszom komunalnym. W świetle wyrok , ftrfp* "cmistytucyjuego z 4 grudnia 2001 r. (sygn. akt SK. 18/2000). dow-'w»»'u^l 0Sci Z Konstytucją RP art. 417 k.c., trzeba uznać, że niezgodne ZC-danie (w tym bezprawne zaniechanie) organu władzy publicz->«**• ‘ l orcan gminy, powodujące szkodę u turysty, rodzi odpowiedzial-niezależną od winy. Oczywiście ta odpowiedzialność gminy ma o0ść gifliny Nie można o niej mówić w sytuacji, gdy turysta lub uczestnik swoje gra"ice,' na wlasne ryzyko. Takie przypadk. mają miejsce, gdy np. ktoś ,ekreacj' dz,a jscu niedozwolonym albo przy wywieszonej czarnej fladze na Wie się w „ej bądź wyrusza na wędrówkę w góry pomimo ostrzeżeń o grożą-plaży ^ # i
cych laW,naCdpoWiedzialności gminy za szkody spowodowane brakiem zapew-
ZakreS °eczeństwa turystom i uczestnikom rekreacji daje się bliżej określić
nienia beZPć licznym orzeczeniom sądowym dotyczącym tego rodzaju spraw.
dzięki dosytC h wyroków zostały wydane nawet kilkadziesiąt lat temu, ale do
Niekt0re Straciły aktualności. Tak jest w przypadku wyroku Sądu Najwyższego
dzlSiajme l965 r (Sygn. akt III Cr 9/65), który uznał przybrzeżny pas morski
z 4 marCaw rejonie uzdrowiska morskiego za miejsce użytku publicznego,
P°!0Z°nL hvć porządkowane i gospodarz terenu powinien usuwać z niego nie-któremuoi y r .«• • • . « . , ,
bezpieczne przedmioty, a gdy to me jest możliwe, to powinien odpowiednio je
oznakować. Przy tym ustawienie tablicy o treści „Plaża niestrzeżona. Kąpiel na wlasne ryzyko” nie wystarcza do zwolnienia od odpowiedzialności za szkodę w wyniku zranienia się osoby kąpiącej się w morzu o znajdujący się w dnie morskim ostry przedmiot.
Duże znaczenie ma też wyrok Sądu Najwyższego z 31 stycznia 1968 r. (sygn. akt III PRN 66/67), dotyczący odpowiedzialności /.a niezapewnienie bezpiecz-