4.6. Projektowanie złożonych trzonów słupów
tów. Przekroje składające się z dwuteowników projckttye się przy znacznych obciążeniach, wykluczających stosowanie ceowników.
a)
b)
Ryt 4 22 Przekroje popmaM słupów clotooyrh
d) | |
r |
n |
L |
j |
Przy bardzo dużych obciążeniach gałęzie słupa złożonego są spawane z blach. Przekroje składające się s czterech kątowników (rys 4.22d) pro. jektuje się do ściskanych elementów o znaczniejszych wysokościach, wy* magąjących dużych sztywności w dwu kierunkach możliwego wy boczę-nia.
Rjrs.423. C«chy geometryczne słupów zlolonych
Przekroje pojedynczych gałęzi słupa, połączonych przewiązkami lub skratowa-niem, uważa się za jednolity przekrój współpracujący. Podobnie jak dla przekrojów prętów ściskanych kratownic, wprowadza się osie: swobodną i materiałową przekroju złożonego (rys.4.23). Długości wyboczeniowe słupów złożonych przyjmuje się również według nomogra-mów (4.18). Smukłość słupa względem osi materiałową) (rya.4.23), którą będzie oznaczać się a*, wyznacza się z zależności:
Przewiązki lub skratowania znacznie zwiększają sztywność przekrojów względem osi swobodnej y - y, stąd też uwzględnia się ich wpływ na wartość smukłości Xm:
przy czym:
Xj — smukłość gałęzi względem osi y - y (bez przewiązek łub skratowania).
Smukłość X* uwzględnia wpływ prsrwiąiek łub •kratowania ŻMkbN K ebhcia się wg odmmnnytk wirów dU tłu pa a prasaiązlai » » ■kratowaniem,
Tak jak przy projektowaniu słupów pełli aócisanysh i prętów Ściskanych kratownic, dobór przekroju trzonu słuoa ibłMfi zaczyna się od! <Mk danin wymaganego przybliżonego* poU przekroju według wtóru i4 Mi na podstawie ianyrh o*»«*w*go nknąkmłs iłiHnwwasw | wytrzymałości obliczentowej materiału Pb obliczeniu pała przekroju ałaAmwga 2 Aa. gdzie A* jasi potem pojedyncza) gnłęai. dobiera się bruRtnouk t tablic (91 i okresie klasę przekroju ma ewentualnie skłkaa wspałrzyw-mk RinWacmła mn*j*rowej gp Ink ęp, mi mśmM Junak gałęzi w stania krytycznym lak aadkrytyetaym Jeśh gntaa* słupów • każony* b projektuje gę z wyrobów wakowanych, aą te wiolnge nąjraętrm kim 1. 2. 3, wtedy przyjmuje wę współczynnik liwtaUaMln miejrawej fpw 1 Następnie sprawdza się naprężenia w gałęziach zgodnie s warunkiem (4.16), W którym wopdklynntk wytoczenia * przyjmuje na podstawie smukłośri A, wg krzywej przyporządkowaną) kastałtawnilani w tablicy 4.1 Jeśh warunek (416) będn«- spełniany, ta nalały dobrać rozstaw gałęzi • (rja4JU Gałęzie należy tak iwgaeg, aby Przyjmując wstępnie mslktf psataftewą i, W 40 skłteęyd amina wymaganą smukłość X* M wzoru
Po obliczeniu X9Wfm, ilHf się pwusż kurladnoM
a dalej moment bnebkaki /, = I4| y * adpmnadnła wymiar « m
wzoru:
gdzie:
/y| — moment bsiubMi pojedynczej gałęzi względem |g
Jlrya.421i . iłfc-- 4
Rozstaw gałęzi a należy tak pnml akf wymiar k (fjra.4 Ul był liczbą zaokrągloną do 10 mm* no 200 mm. 410 sm Dla ukMwlania pupile waiua korzystać można s takksy 41 luk, dla sallłmh rozstawów przekrojów złożonych, s wu«uż seck gwmwtryesnycn pudanyrh w tabh cach (9|.
Rnsataw rzeczywisty przewiązek /»łryt.421) przyjmuje się na podstawia warunku |f • 60 i( Przy ustalaniu rozstawu przewiązek długość teoretyczną (wysokość H) trzonu należy podzielić na równe odcinki o długościach /|, nie mniej niż na trzy limba przedziałów między przewiązkami winna być nieparzysta. Omukleść podstawową dla słupa i przewiązkami należy obliczać wg wzoru
(4|B