SDC10514

M

J₍ budzie, bogowie i UCZcni

I bogowie hhiin/yim^ii 1‘fjJuin według A Gtntrul IntTOductlon Guide to the Egyptlan Colleclions In tliv Drltilh Mumtm, I jarrlfon and Boni, London 1930.

I Amon, „Ukryty", od i /W;w Ćrodnleuo Państwu hyl bogiem przewyższającym innych bogów, (tlówny ośrodek jpffii Itiiliii snuiowflu świątynni w Kumaku, /.a rządów Ecbnaiona utracił WC/eiiolejs/ą po/.yi)q, loóifj nie odzyakal już po restauracji dawnych wierzeń. Został połą-i /niiy i bogiem slońi ,i IIo jako Auion-lte, Zazwyczaj przedstawiany w postaci ludzkiej z wysoką |.niou>| piói, t/asami takie w postaci zwierzęcej jako bu run.

) Aiiuliik, ,,1'lesek", i zi /Mity jitko bóg nekiopoli i patron mmnlfikncji. Przedstawiany najczęściej jako i /iiiny s/akal lub człowiek /. głową szakala, t Anilin*, w i zasai li Ireclnłogo Państwu włączona w triadę bóstw z Chnumem i Satet na Ele-łaiilynle, uehedsnccu źa miejsce, gilzie znajdują się źródła Nilu. Bogini o ludzkiej postaci nosi pa głowie kotunę / piór,

-I Ajii*, tutaj pizedstawlony nie jako byk, lecz jako człowiek z głową byka i tarczą słoneczną inlęiUy logami.

|j Amin, „Nle/ióriilt owany”, jest ptaluigiem, stwórcą świata I praojcem enneady hel i opoli tań-akleji i , i /ono go tównlrż, jako boga zachodzącego słońca. Zazwyczaj przedstawiany w posta-tl Ind/klej j podwójną komną na głowie.

| /lr», kat lowiity lio.*ek o K«uy kat iii a lnie wyktzywlonej twarzy i lwiej grzywie, z koroną ze stru-slt h piói na głowie. Posiadał moc chronienia oil zla.

17ir/u(, „Ntująi y się" był potanną lot tną słońca, przedstawiany zwykle pod postacią skarabeusza luli i/łowicka ; głową skarabeusza,

Ił t /iitiiiii, bóstwo <i głowie batalia, szczególną CZOŚĆ odbierało w okolicach katarakty koło Elc-laniyny Mlal stworzyć człowieku na kole garncarskim, o i /iiutMi, „Wędtowiei", hog księżyca, uważany za syna Antona i Mul'. Razem z rodzicami two-isy nladę tehańską,

li) uih, bóg /letni I towatzysz bogini nieba Nut, występuje jako wysoki sędzia, jest „księciem" I „o|łeiu" bogów l*t/odstawiany jako mężczyzna, często ze znakiem „gęsi" na głowie, it ii, i/u, „Wylew Nilu", jest petsonliikacją u rod za | u przynoszonego przez Nil. Przedstawiany |ako gtuby inęż> ;yzna, przynoszący daty.

Iż    hih'\, „Morus-dzlecko", jest przedstawieniem llomsa jako dziecka. Chronił przed

Wszelkim ntehe.ple, .enstwetn, W 1'poce Pólnoj była to ludowa post,u¹ Morusa.

M 11 liniii.M, „l^rtn Morusa", pełni liczne funkcje. Ma cechy macierzyńskie, ale jako Oko Słońca sieje tównte; zniszczenie, W Tekich czczono ją szczególnie jako boginię zmarłych. Jak pokazują |c| pi ;\ kładowe trzy wizerunki, przedstawiano ją dość różnorodnie.

In Meno , (Vłle»:l\ ”, bóg nieba j władcy, w ktoiego postaci zjednoczyło się wiele bóstw w ksztal-,tc sokoła lest wzorowym synem Izydy i Ozyrysa, chroniącym ojca. jako „Marachte" („Ho-tus ,chu hot\ gontów ') u, lolesnia słomce za dnia l * „V Synowa*'    Imset (17), Muaimuet (18), Mapi i kehehsonut (JO). Ci trzej bogo

wie m |smw,s tukami ®sy\'VS8 i KSstwami chroniącymi zmarłych i ich wnętrzności; Imset o ludiktci głowie stt/e.e wątroby Kełrehsenul z głową sokoła wnętrzności podbrzusza, puwunogłowv Mapt płuc, a Ouammet"o głowie szakala żołądka, il fzwła, stostta i małżonka Ozyrysa i matka Motusa, przedstawiana zazwyczaj jako kobieta ze znakiem .ttoow” na głowie, Motego uz\wa stę także do zapisywania jej imienia, Za sprawą t,'i h. mych |S'lą, zeA 5 nuwmi boginiami często przyjmuje ich postaci. i} \Wr. upalna ład świata z okresu stworzenia, istniejący nie tylko na ziemi, ale i w zaświata, h ale »a ziemi stałe zagrożoiw pi zez człow teka Uważana za córkę boga słońca., przedsta-w <ana w p»v>ta* | kobten .o strusim piórem, znakiem łueiogłińczmm oznaczającym „Maaf Wa głów**'