240
6
dyw
SwiiIhhIii ||
KOMiiMI
Dyrektywa nr 2004/38/WE stanowi zatem Jednolitą regulację w zakreśl© prawo |)r/HiiU*«7.nnln "ifl I prawo pobytu obywateli UC. Potrzeba zastąplenin rozpto-uMiiyrli |U«i|)Imów, które dotychr/.ns regulowały prmlmiotowtf senKtuInluiiIo, J«wi wymieniona Jako Jodan * podstawowych motywów jej wydania (pkt 4 preambuły Dyrcklywjr). W związku * powyższym. sakrę* podmiotowy Dyrektywy wyznacza pojęcia obywatelu UE, Zastępuj© n,,n stosowano do lej pory pojęcia: pracownika, pnmlHlybluray cny śtudonta. Ponadto, istotną nowością wprowadzona pr*«»z oma wlany akt Jem nwN/.rrwtnn ochrona członków rodziny oliy wntola UE. Polega ona nn tym. **' członkowi© rodziny zachowują określone uprawnlaiiin (przed© Wszystkim prawo pobytu) w przypadku rozpadu małżeństwu, dmlnrcl lub wyjazdu podstawowego podmiotu uprawnionego. Dyrektywa zrywa zatoru, w pewnym -/.ukresio, z konc©|»c\|ą poda »dnego charakteru tych uprawnień.
Istni ną kwestią Jwt ustalenio aktualnego Mtnnu prawnego w rutkrwla swobody przepływu pracowników. Nowa dyrektywa została uchwalona 20. 4. 2004 r. I weszła w Życie 30. 4. 2004 r. JoJ Implementacja ma nastąpić w przeciągu dwóch lat od daty wiśnia w życie, a zatem do 30. 4. 2000 r. Okres Implementacji dyrektywy Jeszcze się nl© zakończył. W konsokwencjl. te państwa członkowski**, które Jaszcze nie Implementowały dyrektywy 2004/38/WE, stosują wobec podmiotów goszczą-cyd» im Ich terytorium przepisy krajowe wydane na podstawia starych dyrektyw. Jednakże w tnklin zakresie, w Jakim |*ozwala na to Ich brzmienie, przepisy krajowe powinny być Interpretowano w duchu nowej dyrektywy. Państwu członkowskie nic mogą zatem lekceważyć Ifi] dyrektywy, ‘/ustańłnji|c się tym, ńo ule jaszcze nie upłynni ter miii jej Implementacji. Taka złożoność stanu prawnego powodują, ż* omówione zostaną poniżej przepisy zarówno jtluiych* dnektyw. Jak i wcbodzęrn w Ich miejsce now* przepisy.
Dule znaczeni© dla swołrody przepływu pracowników posiada również podpisu i»y w 1983 i. Układ * Schengen. Układ ten wszedł w życie w UH»5 r po iMMlpłsaniu Umowy wykonawczej. Jego stronami Jont 13 państw członkowskich, poza układem pozostaje W’lelka Brytania i Irlandia Pańnt wa Wfi1 2 3 4 5 6 7-'*** zobo
wiązały się w Układzie do zniesienia kontroli na swoich granienrh I utworzenia przez to ohazaru bw wewnętrznych granic.
M pracowników
POJ9C*** pracownika należy interpretować szeroko, w świetle podstawówko «h.1u komentowanych przepisów wspólnotowych. Jakim jest najpełniejsze wprowa dzenio w życie swobody przepływu pracowników.
.... wskazówki interpretacyjne. Trybuna! .asljąl próby zdell
nlowanla tego pojęcia w wyrok w sprawie Łc,,.,, (63/81 Loinr. przeciwko SlaatM* 'y •*•*««« OCR 1035). W orzeczeniu tym -twierdzono, że p.n
cow niklem Jest osoba któm świadczy w sposób rzeczywisty pracę o określonej wartości ekonomicznej. Prseolwh.ństw©„, pracownika Jest osoba świadcząca pracę nn lak niewielka skalę, ze można uważać Ja Jedynie za dodatkowa działalność danej osoby.
Tuk sformułowana definicja pracownika była bardzo szeroki. I nieprecyzyjna v\ związku z tym Trybunał podjął próbę JoJ doprecyzowania. Podstawowym .»r/«-« /. iiiom, w którym określono znaczenie pojęcia pracownika. Jcat wvrok w sprn wie Luwrufllurn (00/85 Luwrim Olurn przeciwko Land łiaden WirUombórg (UIKOl ŁC.R 2121). ETS stwierdził, że pracownikiem Jest osoba, która świadczy pracę O określonej wartości ekonomicznej na rsocz Innej osoby i pod JęJ kontrolę mu. otrzymuje w znininn wynagrodzenie pieniężne lub Inna śwladeuenlo wzajaumo. Na podstawie tego unwuwiUltt nal«*ż.v stwierdzić, ze dana uwilm Jest. pracownikiem, w rozumieniu współ nutowych przepisów o swobodzie przepływu pracowników. Jeżeli spełnia licznie cztery przestanki! I) oaoba ta Jest obywatelem państwu człon-kowskiego, 2) świadczy pracę o określonej wartości ekonomicznej, 3) praca Jest wykonywana na rzecz ł pod kontrolą Innego podmiotu. 4) w zamian za pracę <>t rrymuje wynagrodzenie pieniężne lub luną formę świadczenia wzajemnego.
Pierwsza przesłanka. posiadanie obywatelstwa państwa członkowskiego, Jest konieczna, aby uznać daną osobę za pracownika w rozumieniu przepisów wspólnotowych. Kwestia obywatelstwa uregulowana Jest w przepisach krajowych państw członkowskich.
Druga przesłanka, wykonywania pracy o określonej wartości ekonomicznej. Jest Interpretowana szeroko przez *1 Yyhunal. Stwierdził on, że państwa csłonkowskie nie mogą tego kryterium określić sztywną wartością liczbową. W orzeczeniu Kerupf (139/85 Kampf praociwko Staatoaecmtari* vun JuttlUte (1080| ECR 174) Trybunał stwierdził, że fakt. Iż pracownik otrzymuj© wynagrodzenie o waiUścl niż—/.ej ulż określony w tym pnluitwir minimalny koszt utrzymania, ni© pozbawia go statusu pracownika, a Lyw samym nie można iaklq) osobie odmówić prawo pobytu. Ponadto IJTS uznał, /■■ nic ma /.nnczenin fakt, iż dana osoba uzupełnia niskie wynagrodzeni© dodatkowymi dochodami z prywatnego źródła lub ubiega się o pomoc soęjalną. Podobnie w orzeczeniu /,©»»»»» 'lYybunsl nie uznał argumentów państwa członkowskiego, że dana osolm nie Jest- pracownikiem. Jeśli otrzymuje wynagrodzenie o wysokości niżuzej od najniższego, dopuszczalnego wynagrodzenia przewidzianego w irrzepisoch lego państwa. W tym samym orzeczeniu stwierdzono, •Au dopuszczalne Jest zatrudnienie pracownika pewni leszcza Jącego się w niepełnym wymiarze czasu pracy. Jak wspomniano wyżej, TYybtinał stwierdził, że w takim przypadku decydująco znaczeni© ma fakt. iż duim oaolm w sposób rzeczywisty świadczy pracę, o niewielkiej choćby wartości ekonomicznej.
Jeżeli chodzi o charakter wykonywanej pracy. Trybunał również opowiedział się za szeroką interpretacją przepisów ws|>ólnotowych. W orzeczeniach Wnlmoc i lio*-tnan (C-415/03 Union Hoyolr Relae dcm SooiiUJ* lir Foothatl A naoctat.utn « mm
3. Ziikrcn podmiotowy
ZnkroH podmiot owy nwobody określa kręg osób, któro mogą korzystni z wynika
jących •/. niej uprawnień. Podstawowym pojęciem, które wyznacza ten zakres. J«**t.
pojęcie pracownika. Nie j«*t ono zdellnlnwnn© w żadnym nkdo prawa wspólnoto
wego. W związku z powyższym, Jego treść została określona w orzecznictwie ETS. Określają© treść pojęciu prncowułka, *EYybuimł pizyjął dwu założenia. Po piorwnzc, w orzeczeniu //m błm (7.r#/(iM fłorkmtra prsociużfl /imtuitr der fJeiitijfuwirnU/inf/
coor /Jctnil/mnitrl nn Ambaahten |I!M»4J ECR 177) stwierdzono, ńo zdefiniowani© tak podstawowego |u.jęcia należy do kompetencji organów w h|..'.iiiot«»wy ch. w tym również 'lYyliimnlu. w przeciwnym wypadku państwom członkowskim pozostawiono by zbyt dużą s%*ł»l>©dę Interpretacyjną, czego skutkiem byłoby rozbieżne pojiiiownnle tego (rojęcia w |K»sze*©góliiy©h państwach. W konsekwencji, zdaniem
i rybuunlu, określone kategorii* pracowników zostałyby pozbawione w niektórych państwach ... Iirony RwarontowniMj przez prawo w»|>ółnotowe. Po drugie. Trybunał