stylistyka
8

^_acJtuarPⁿ>^v"^OUak wyrjzunifc,

<_r    1'*^®^,,^''¹ ^ ■^^uŁk7 ,ub'S~nv₉

a? w***' ffJ2fjU3i»    *»***?»■' "«>r» *

ftfCł ATM SJr»’>'W    Kopcuortć n i/aoj*

o_Puo*r‘"    ^nłmT * “>^Kvu' *»>*^fc *‘7’*!

b ł<o<rtV    _%r,^rcgo    *T<rt J*«*->cd/W-

anjgP'’*'*    ■c.f.y). SkUwc przymiotniki powalaj,

r*x*iKr&’’ .idJtTit do łbemy noptui r.nncgo

f

* '^toFⁿ*^yx-'ⁱ 'f<'<v

r*£SA - r ««* *^7^JC Mę "*

w na:«cnu jiŁfi* red* mówmy wyrazu ^!l:cmj)

^ ‘    rwrolrJtł-’ r^tmołrJ; w łtofwu a«Ti>n> *>ra-

zJfww I^c*. JTwio ni<wwŁi tobi przymiotników' pozwala mony «ywfl wyroś: pntt zak«««* (rp. owy).

Prr)itó*U - kitu wyrazów. kwe cunaezafl >po«^ ^,u*>

»xt *iikn»x aysnotci. sunu albo cechy; me odmicnujĄ >ię przez pnypadii. osi przczosoby. ara przez rodzaje, ale moja >^:V '^!,'f^v oomiń rtJirju są ai/afkkj okobezahmi, określając czasów ^fu«¹ przyrswtóa (np. Tefmtyi potfime ii( r.jprjcou\s!j pedeli- Uy

«Wh

O zataacj cipci pnyd&iiayr można powiedzieć. ic są to pc żywotniki paptotorine do o p i * y w a n i a czynnotoi lub *ta/iu, ro znaczy przystosowane do określaniu czasownika Mdnńmyeifikipracj, lic aęh MMMMkf w>w/ł, aJe nfcuSfo uf uśmedue. unofy dtoitk. icuesobtifhiurS. Wymydfzb, Jodki. unały są przymiot* tuuri i odoyaĄ eę do maomkówpnun ui-mect. cdcciick. wyrazy nęh, Jodko i uaedo odaosiĄ s.\ do ci*so<ndi<mprjcouuc. uimtechić sf.huJufiiĄpczyiiMurrd Lwjza sśf, ic te przysłówki pochodź.) od pfTjmłMnłtół-idlaifjona^wjn^'je o d p r z y m i o t n i k o w >• m i.

Umiejętność rozpoznawania przysłówków tego t>pu jest użyteczna w praktyce pairuócj zdwóch powodów: po pierwsze dlatego. że tylko te papMd (nic wszystkie zresztą się yopoiuj^. po drugie dlaiego, źe tylko i tymi pnpióvLmń (wszystkimi) piszemy me razem (np. me-dfih. meitmo, tkmeJiif. meuwce).

I*r >%'!<-.» ki o>l|uzymiou\i)( owe. podołsnic juk przymiotniki. stopniu-K uę h*di pi zez dodanie do tlopma tównego ukończeni* -ej (dU stopnia wy/wego) i poc**lku na/- do foimy stopnia wyższego (dla stopnia lujwyziiego). b*dz opisowo za pomoc* popczcil/av*C)<h ptzyslówck wyrazów hsrJiitj i mnie/ (dla stopnia wyższego i niższego) ora* na.ibar-Jyej i mi)"tnie/ (dla stopnia najwyższego i najniższego). Także i inne uwagi o stopniowaniu przymiotników odnoś** się do przysłówków.

A więc mamy takie przysłówki, które można stopniować dwojako, i ta-be, kloce się daj* stopniować tylko opisowo (np. ryeenko - bar Jut; ty-cmło) Niektóre przysłówki - podobnie jak odpowiadając itn przymiotniki przyjmuj* zakończenie -juo. wyrażające zmniejszenie «ę natężenia cechy (np ióho - itiuwo) oraz pocz*tekprse-, wyrażający najwyższe jej natężenie (np. pytane - przepywe).

.Wielka czwórka* rzeczownik, przymiotnik, czasownik i przy-słówek to cztery główne części mowy. które zajmuj* cztery najważniejsze działy w naszym magazynie polskich wyrazów. Od pozostałych części mowy różni je to, ze po pierwsze s* samodzielne znaczeniowo, po drugie każda z nich oznacza własny podstawowy aspekt rzeczywistości (przedmiot, właściwość przedmiotu, czynność, właściwość czynności), po trzecie każsl.j cechuje swoisty sposób odmiany lub jej brak (przez przypadki, przez rodzaje, przez osoby, nicodmicnność). po czwarte każdej przysługuje inna podstawowa funkcja w zdaniu t podmiot. przydaw • ka. orzeczenie, okolic znik).

Żadna z pozostałych części mocy nie spełnia wszystkich czterech wymienionych warunków, a więc nic ma takiej pt*tcj części mowy. która by jednocześnie była samodzielna znaczeniowo, oznaczała własny aspekt rzeczywistości, po swojemu się odmieniała, a w zdaniu odgrywała swoist* rolę.

Pod względem samodzielności i specjalizacji znaczeniowej mogłyby «ę ubiegać o prawo należenia do głównych części mowy liczebniki Nie przyznamy im jednak tego prawa, bo pod względem odmiany i funkcji w zdaniu zachowuj* się to jak rzeczowniki (np. Dwj r dwa ptf cztery), to jak przymiotniki (np. P r e r wizy dz/en u> okolę), to j ak przysłówki (np Dwukrotnie cbrzjktifł), a czasem nawet jak cza-wniki (np Rok późnie; deficyt podwoił up).

Jeśli weźmiemy pod uwagę funkcję liczebników w zdaniu, podzielimy je na dwie grupy w pierwszej znajduj* się te. które się zachowuj*

59