53472 P3150017

Olga

^{U <}*^ek*«r»cjami nie poszły żadne konkretne działania

ŚtL

2006 r. Rosja odcięła dostawy gazu do Ukrainy, co zachwiało dostawy tego rowca także do Europy Zachodniej, Polska skłoniła partnerów z Unii Europejj^. do intensyfikacji prac nad wspólną polityką bezpieczeństwa energetycznego. ** Według MSZ Rosji po roku 2005 r. intensywność i poziom kontaktów tycznych między Polską a Rosją uległy zasadniczemu pogorszeniu. Wskazuj^ przyczyny takiego stanu rzeczy wymieniano: konfrontacyjną postawę polskiej, rządu, który podtrzymywał nieprzyjazną społeczno-polityczną atmosferę w sunku do Rosji, wykorzystanie historycznych pretensji jako instrumentu aktualny polityki, zgodę na rozmieszczenie w Polsce elementów amerykańskiej tarczy tyrakietowej, sprzeciw wobec realizacji gazociągu północnego, obronę interes^ niektórych państw postradzieckich, blokowanie nowej umowy o współpracy mię. dry Rosją a UE^|W O relacjach polsko-rosyjskich mówił także Władimir Puij_fi apelując o „nierożdmuchiwonie” wzajemnych problemów z przeszłości i zape*.

Rosjanie i Polacy to zjedna rodzina*. Wyrażał też nadzieję, żc w ot* krajach przeważą siły polityczne zwrócone ku przyszłości i opierające się na ęi. fym bogactwie polsko-rosyjskich stosunków"*.

Najbardziej istotnym problemem, który w ostatnich latach powodował i staj-powoduje napięcia na linii Warszawa - Moskwa, jest planowane rozmieszczenie w Europie środkowej (w Polsce i Czechach) elementów amerykańskiego systemu przechwytywania rakiet dalekiego i średniego zasięgu. Rosja uważała rozmiesi. ram amerykańskiego systemu u krok wymierzony w jej bezpieczeństwo i odrzucała zapewnienia, że chodzi o odparcie zagrożenia rakietowego u strony pańaw takich jak Iran czy Korea Północna. Prezydent W. Putin ostrzegł, że rcal-ajt Rosji aa tego typu zagrożenia będą „asymetryczne, ale niezwykle »kutocz-ar"^>M Strona rosyjska podnosiła argument, iż jest to nowy wyścig zbrojeń, grożąc rozmieszczeniem Misko granicy z Polską (w Obwodzie Kaliningradzkim) swoidi rakiet krótkiego i średniego zasięgu .

Mimo Zr na początku 2006 r. pojawiły się sygnały ze strony obu pańs* wskazujące na chęć przezwyciężenia dotychczasowego kryzysu, niestety tak ńę iK ario Prezydent RP Lech Kaczyński w dniu 10 stycznia w czasie spotkani I

^    Mmmmm iPawitmArttbo^n. ,.K/ci/po*p«>lila‘

s Ali Jim i

Oputiitrłonwiifiujuih(Upi-.i•>,i, ■/i.i/iłąjlwwijij,hop 7/www nudni *1 Imwta Nm thmb NUg, jOmu Wytutw** 11-02 2006 r

Sw rio la Mą/, Mutu bflm' • 702J007 A. fMnl, Krami nu koi ug mretyt* JpMMlwąi. -liany;, a*. i l&JUfl t,

* BmMb. Mmgmm gnu* Mn aśMm. jtł—sa Wjttni* a 16.02 2007 r. Morfa mmu)htdiiCm*r,Jgmąmęaku' itus ;u> ,

i dyplomatami akredytowanymi w Warszawie określi! Rosję mianem kraju

0    szczególnym znaczeniu dla Polski, z którym trzeba mieć jak najlepsze kontakty Minister spraw zagranicznych Stefan Meller na posiedzeniu Sejmu w lutym 2006 r. powiedział natomiast: „Uważamy, że w naszych stosunkach z Rosją nie istnieją żadne obiektywne uwarunkowania i przesłanki, które przeszkadzałyby dobrosąsiedzkiej współpracy opartej na racjonalnie formułowanych interesach państwowych. Będziemy twórczo i konsekwentnie zmierzać do osiągnięcia

1    utrwalenia tego stanu rzeczy w stosunkach z Rosją"¹ .

W dniach 4-5 października 2006 r. miała miejsce robocza wizyta w Polsce szefa rosyjskiej dyplomacji Siergieja Ławrowa. Rozmowy dotyczyły w szczegół^{1 2} ności kwestii gospodarczych, kulturalnych, regionalnych oraz umowy pomiędzy Federacją Rosyjską a UE z perspektywy priorytetów polskich i rosyjskich (w tym bezpieczeństwa energetycznego), podjęto również temat tarczy antyrakietowej¹⁹⁷. Minister spraw zagranicznych Anna Fotyga poinformowała o powołaniu grupy d$. trudnych, w której rozważone mają być między innymi kwestie historyczne¹²¹. MSZ Rosji zaprosiło Polskę do współpracy przy eksploatacji gazociągu północ² nego zastrzegając przy tym, że stanowiska obu stron odnośnie tej sprawy nie uległy zmianie. Obu państwa zapowiedziały stworzenie forum obywatelskiego oraz nagradzanie specjalnymi dyplomami osób, które aktywnie działają na rzecz rozwijania stosunków polsko-rosyjskich¹⁹⁹.

odpowiedzialnych za grzechy mu porządkowi dziennemu"¹⁰¹

Mimo wszystkich prób załagodzenia nieporozumień, obustronne relacje ulegały stałemu pogorszeniu. Mocno ciążyła na nich kwestia rosyjskiego embarga na import polskiej żywności. Polska postanowiła zaangażować w ten spór Unię Europejską, próbując tym samym wzmocnić swoją pozycję w prowadzonych negocjacjach. W listopadzie na przykład, zablokowała przyjęcie przez ministrów spraw zagranicznych UE mandatu dotyczącego negocjacji nowego porozumienia o partnerstwie i współpracy z Rosją (tzw. PCA) . Oceniając stan stosunków między obu krajami oraz perspektywy wznowienia polsko-rosyjskiego dialogu na najwyższym szczeblu, doradca W. Putnia ds. międzynarodowych Siergiej Pnchodźko powiedział, że współpraca ta odbiega od klimatu wzajemnego zaufania i szacunku, jakie występują w stosunkach z większością krajów Europy, w tym Europy Wschodniej. Zdaniem kremiowskiego urzędnika: „stałe poszukiwanie winnych, ■lub zbrodnie, powinno ustąpić miejsca pozytywne-

1

'² Informacja trądu na lemat polskiej polityki /.igrnnicznej w 2006 roku. pr»lłU²w«i ęnu Mt itn spraw zagianicznydi Stefana Mellera na posiedzeniu Sejmu w dniu 15 lutego JUUŁ mkit. „Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej 2007“, i. 25.

O miijjka-potikidi oiiun/oiijtuh tSprowocuuyo utformucjul, httpJfwww.aud.nl/tu-ttumjuO.

'³I. Pietrowskaja, lapoulatoji uuskoauiwo i KaciyMwt, „Ni«dW»inMpi Gbftta"Z iMI JOttk¹

2

A. Rcjnson, Spoikunlt aefifw dyplomacji Polski i Koiji, hll/i XAvww.²-polrtyt&pŁ O rouijsko-polskkh omoswajach (Spimocimt/a utfonmteju), hup // w w w mirf. ru/tu rcuru tuO

3

Nieztiilowaltijtu ² stosuakl poUko-ituyuktt, hStpJfwww.apnupl