u. KormmiKWiift tfrtwrmonilni
Iwrdjru j kotnpctrntiu. \v)iwu* jest, by angażować się w iimioinrt t komunikat »i. doświadczać rej sytuągi z punktu widzeń® innej t.wiljy,,, ,'
|.ik budować bardziej użyteczną wiedzę o sytuacji komunikowania ** ‘ ^
BcneflebyjboSć titlpitti wynika / ro/pros/enia lub braku uwagi, wied/y o komunikacji, uwaga powinna by< traktowana jako forma lamoob*^' tendencji do skupiania się na Środowisku społecznym w celu wycłw wskazówek istotnyt h dla kompetencji w danym kontekście (Snydcr, 1987) jJ/ sio w), jest to czynność monitorowania swej sytuacji tak, aby móc wykor^ dostępne informacje i zareagować na sytuację jak najbardziej fofflpetcntB*
Samoobserwnrja łączy w sobie obserwację tego, co dzieje się ru twojej osoby oraz doświadczanie własnego Ja jako obiektu percepcji Jeśli zbyt dużo czasu, koncentrując się na własnej osobie, to może to ujiuna v w twym zachowaniu. Nadmierne skupienie uwagi na kontekście może sprawić, ic będziesz nieświadomy, jak jesteś spostrzegany Może 10*4, prowadzić cię do całkowitego podporządkowania się temu, czego wymaga a nie starania się, aby wyrazić siebie. Zbyt duży konformizm może być przywr utraty szacunku u innych, ponieważ jesteś postrzegany jako osoba zgadną ze wszystkimi lub memająca własnego zdania.
Kluczem do samoobserwacji jest znalezienie równowagi między poświęcam uwagi środowisku a własnej motywacji, wiedzy i umiejętnościom. Idealnie łrón gdyby ta równowaga była częścią twojego naniralnego podejścia do orni z innymi Równowaga jest osiągana pnez tworzenie nawyków, dzięki Ikrę przypominasz sobie o zwracaniu uwagi Jedną z takich technik jest psu pamiętnika zc swych kontaktów interpersonalnych, tak aby zacząć zauważać,cni są interakcje i jakie czynniki wpływają na różnice między nimi. Inną techmką zabawa z samym sobą w zgadywanki dotyczące tego, jak potoczy się jakiś kwilił', którego się spodziewasz. Potem możesz porównać to, co rzeczywiście nastąpi j swoinu przypuszczeniami Takie techniki służą uświadomieniu < i, jak* cmał w interakcjach interpersonalnych wpływają na kompetencję. Techniki te wda się proste, czasem nawet nieporadne, ale wkrótce stają się rutynowymi fał* podnoszącymi poziom uwagi podczas rozmów.
9.5.2. Empatia i przyjmowanie cudzej perspektywy
Empatia jest zdolnością doświadczania uczuć podobnych do uczuć itutf] osoby lub /wiązanych z uczuciami innej osoby. Często jest ona mylona j współczuciem, choć jest czymś innym. Współczucie 10 chęć zaoferowania itw osobie wsparcia, gdy ogólnie jest ona | tarapatach. Empatia nie oznac/a,itwp współczucie 1 odwrotnie. Gdy widzisz w wiadomości,uli osobę, które wU» straciła kogoś b&titfjO w pożar/e. 1110/0/ jej współczuć, czując wobec niej żi 1*
Hic mutoiK czuć «e«o. «o raicie ui ÓMifen gdy thcc jej mij pilik# lub jot prcytęnąbkma.
Gdy WidiUK ojca oczkującego nu urodziny ślwtó^c dumka w pocrekahtk wpada. tim/CA/. czuć podekscytowanie. ruwojeili nigdy nie byle* ojerm, i raczej mc mm powodu, aby c/uć w tej sytuacji wtpuk/uric
W pntówcńuwie do Mpóiaudi i empatii. pr»yjm.—ni» perspektywy innej osoby jest postrzeganiem iwuu tak. jak u osoba. W przytoczonych wcześniej przykładach, możesz nie czuć utraty kogut czy podekscytowania, ale unitu wyobrazić sobie, czego doświadczają mne osoby, o czym myślą i pk to jest utracić kogoś bliskiego lub oczekiwać nadejścia kogoś ukochanego. Empatia jest zatem bezpośrednio związana z emocjami, na przyjmowanie perspektywy innej onbt / myśleniem i .spostrzeganiem.
Zarówno empatia, jak i przyjn to wantę pet tpektywy innej osoby są ważnymi metodami pokonywania wyzwań dla kompetentnego komunikowania uę Jak ilowiedłuki się z Rozdziału 8, teoria dialektyczna pokazuje, że udane związki pozwalają osiągać będącym w tych .związkach osobom niezależność obok współ* zależności. Empatia i przyjmowanie perspektywy innej nyohy ułatwiają wspótzdez* dość, ponieważ pozwalają a dostosować swoje rachowania dn potrzeb drugiej osoby. Procesy te pomagają ci taka koordynować wzajemne działania tak. aby łatwiej osiągać własne cele. Empatia pomaga odczuwać radości i smutki drugiej osoby, jej nastroje i złości, a nawet ciche refleksje. Sprzyja współczuciu i, co być mo%e ważniejsze, sprawia, że oferowane współczucie i wsparcie są wiarygodne. Przyjęcie perspektywy innej osoby pozwala ci zobaczyć Syrfat z Jej punktu widzenia i odkryć inny sposób myślenia. Pomaga ci pr/ewi- 8płłWtUi ^ dzieć działania tej osoby i przystosować do nich własne zstchuwania. c/v (ićy|mownn ^ Zatem zarówno empatia, jak i przyjmowanie cudzej jH-rspektywy peoonWywyiiweiwJtł pozwalają ci wydobyć się z egocennyunu t sprawiają, ie myślisz o innej osobie i o tym. jakie uczucia wywołują w niej twoje p^p,* zachowania. Ułatwiają także dostosowanie planów, zapewniając więcej wo-owfi informacji o tym. jak druga osoba zareaguje na zmiany w twych <wa,eg * Wowr*e ” planach dotyczących komunikowania się.
9.5.3. Strategie zdobywania wiedzy
Nie każdy rodzaj wiedzy j«t ściśle powiązany t procesami emocjonalnymi i myślowymi. Jednym ze sposobów gromadzenia wiedzy przez ludzi są interaktywne strategie zdobywania wiedzy (Berger, lirndac, 1982), które są zachowaniami wykorzystywanymi przez osoby komunikujące się w celu uzyskania informacji o innych. Najpowszechniejsze strategie zdobywania informacji związanych z komunikacją interpersonalną to zadawanie pytań, zmiana kontekstu oraz ujawnianie Ja.
Zadawanie pytań jest jawnym lub utajonym wykorzystaniem zachowań werbalnych lub niewerbalnych, aby uzyskać informacje ud innej osoby. Jweli potrzebuje*/ o jakiejś osobie więcej informacji, to jednym / najleps/ych sposobów