Warunkiem przetrwania jest zaś angażowanie się ich w działania zbiorowe na rzecz tego systemu.
Wreszcie w koncepcji otwartej organizację traktuje się jako koalicję zmiennych grup interesów, które ustalają cele w następstwie negocjacji, przy czym struktura tej koalicji, jej działania i efekty są poddane silnemu działaniu otoczenia.1
Struktura organizacyjna i jej cechy właściwe
Struktura organizacyjna banku jest rozumiana jako sposób rozczłonkowania aparatu wykonawczego na komórki organizacyjne oraz podporządkowania tych komórek i współdziałania ich ze sobą. W żadnym banku nie są te sprawy z góry przesądzone, ani nie są determinowane przez rodzaj banku lub oferowanych produktów. Te sprawy oczywiście mają pewien wpływ na wybory organizacyjne, ale decyzje w największym stopniu są uzależnione od poglądów ludzi zarządzających bankiem. Dobre decyzję prowadzą do sukcesu banku, zaś błędy popełnione na tym polu powodują, ze skuteczność aparatu wykonawczego i efekty są gorsze od możliwych do osiągnięcia w danych warunkach.2
Struktura organizacyjna to nic innego jak sposób zespolenia jej składników w całość, uwzględniający jej wspólny cel. Świadomie kształtując strukturę każdej organizacji, w danym banku, można niejako z góry wyznaczyć jej istotne funkcje, które powinna spełniać względem organizacji jako całości.
Struktura organizacyjna jest przede wszystkim narzędziem kierowania, co oznacza, że w ramach struktury odbywa się proces powodujący zachowanie się składników organizacji zgodnie z wolą kierujących. To narzędzie jest tworzone przez samych kierowników, dla których jedną z funkcji jest organizowanie, czyli kreowanie struktur.
Cechy właściwe struktury są to własności przysługujące jej realnie i stwierdzone przez akt poznania. W strukturze organizacyjnej banku, tak jak w każdej innej instytucji, można wyróżnić cztery jej cechy. Są nimi: specjalizacja, hierarchia, centralizacja i formalizacja. Za ich pomocą można opisywać struktury, porównywać je w czasie i w przestrzeni, nadawać strukturze określony kształt.
2
1 A.Gospodarowicz, Zarządzanie bankiem komercyjnym, PWE, Warszawa 2000, s. 186
M. Rajczyk. Podstawy bankowości komercyjnej, Fundacja Banku Śląskiego, Bielsko-Biała 1997, s.64-65