220

Wygląd powierzchni zewnętrznej jest nietypowy; przypomina ona powierzchnię kaczana kukurydzy. Zwykle otrzymywane włókna mają obecnie

Uszczelnienie Hg Górna elektroda

Wlot gazu

Wylot gazu

Dolna elektroda

Rys. 3.20. Schemat reaktora do otrzymywania włókna boru

grubość 140 pm. Stosunkowo duża

gęstość związana jest z nicią wolframową (stanowiącą ok. 1,2% objętości).

Włókna boru są bardzo wrażliwe na uszkodzenia powierzchni (nawet w większym stopniu niż szklane). W wyniku badań nad wpływem usuwania nierównej warstwy powierzchniowej metodą chemicznego trawienia stwierdzono wzrost wytrzymałości o około 35% po usunięciu warstwy około 18 pm.

Wygrzewanie włókna boru w wyższych temperaturach powoduje spadek wytrzymałości po przekroczeniu około 450°C. Jest to związane z rozpadem ochronnej warstwy tlenków i eksponowaniem coraz głębszych warstw włókna na utleniające działanie atmosfer)'. W celu zabezpieczenia przed utlenianiem, a także dla polepszenia zwilżalności przez osnowy metaliczne, pokrywa się włókna boru warstewką SiC 'Takie włókno jest znane pod handlowa nazwą „Borsic”. Zmiana własności wytrzymałościowych przy wygrzewaniu w wysokich temperaturach ma wówczas inny charakter (rysunki 3.21 i 3.22).

Rys. 3.21. Zmiana wytrzymałości włókna boru po wygrzewaniu w powietrzu w ciągu: 9 min (cl 30 min (A ) i 60 min (□). (oH — wytrzymałość w podwyższonej temperaturze, oC — wytrzymałość w temperaturze pokojowej)

220