Przygotowanie ćwiczenia od strony teoretycznej wymaga znajomości zagadnień i definicji zawartych we wstępach do elektryczności i termodynamiki.
Różnica potencjałów przyłożona do dowolnego odcinka przewodnika spowoduje uporządkowany ruch nośników prądu. Oznacza to, że w czasie t przez przekrój poprzeczny przewodnika przepłynie ładunek q = 11. Praca wykonana przez siły pola nad przesuwanym ładunkiem q wyniesie:
W-Uq-TJIt (5.25)
gdzie:
11 napięcie przyłożone do przewodnika,
1 -natężenie prądu,
t - czas przepływu prądu w przewodniku.
W przypadku, gdy przewodnik jest nieruchomy oraz nie zachodzą w nim żadne reakcje chemiczne, to wykonana nad ładunkiem q praca powoduje wzrost energii wewnętrznej przewodnika. Oznacza to, że wykonana przez prąd praca jest równa ciepłu wydzielonemu w przewodniku.
W - Q (5.26)
Wykorzystując prawo Ohma, można wyrażenie na ilość ciepła wydzielonego w przewodniku przez przepływający w nim prąd stały zapisać w postaci:
Q=RI2t (5.27)
Wyrażenie powyższe nosi nazwę prawa Joule a-Lenza. Mówi ono, że ilość ciepła, jaka wydzieli się w przewodniku, jest wprost proporcjonalna do kwadratu natężenia prądu oraz czasu trwania jego przepływu. Współczynnikiem proporcjonalności jest opór danego przewodnika (odbiornika energii elektrycznej). Jeżeli natężenie prądu przepływającego przez przewodnik (odbiornik) zmienia się w czasie, to ilość wydzielonego ciepła określa wyrażenie:
t
Q = \RI2dt o
W przypadku, gdy odbiornik energii elektrycznej zasilany jest prądem siennym, to w obliczeniach ilości wydzielonego ciepła należy uwzględnić wartości skuteczne napięcia i natężenia prądu. W ćwiczeniu, ilość ciepła Q, jaka wydzieli się na odbiorniku (w ćwiczeniu — opornik), który zanurzony pi w cieczy w kalorymetrze, pobrana zostanie przez samą ciecz — Qj oraz orymetr - Q2. Przyjmując, że kalorymetr stanowi układ adiabatyczny, °fcna na podstawie zasady zachowania energii napisać bilans cieplny: