228 (48)

228 UH1.1CZ.ANIŁ KUNS1 KUKCiJNfc

Tablica XV.3

Pojemności własne różnych transformatorów

Nr	Rodzaj transformatora i typ rdzenia		Budowa uzwojeń i sposób nawinięcia	Liczba sekcji	Prze kład nia zwo jowa	Liczba zwojów uzwoie- nia wtórnego w tyt.	Rodzaj przewodu uzwojenia wtórnego	Grubołć przekładek między uzwojeniami mm	PF
1	Wejściowy, Ul - 20 X 30		Cylindryczne, niesymetryczne, nie-przeplatanc, nawinięte chaotycznie, kilka przekładek z bibułki	Nie- dzie- lone na sekcje	1:5	6	0,1 no	0,5	250
2	Międzvlampowy, 1U - 20 X 30		Jak wyżej	6	1:3	8	0,08113	1	40
3	Międzylampowy, l Ul - 25 X 35		Krążkowe, przeplatane, nawinięte chaotycznie bez przekładek	11	1:2	24	0,08113	2	67
4	5 1 s .	/ejściotw, I - 20 x 30 trócony i	Cylindryczne, symetryczne, przeplatane, nawinięte chaotycznie, kilka przekładek z bibułki	2	1:8	10	0,08113	1	57
5 6 7 8	Wejściowy, Ifl - 18 X 22 „bezodp adkowy"		Cylindryczne, niesymetryczne, nie-przcplatane, nawinięte warstwowo, przekładki z papieru 0,05 mm	Nie- dzie- lone na sekcje	1:12	8	0,07113	0,5	43
	Międzylampowy, IU - 14 X 14 ,,bczodpadkowy”		Cylindryczne, niesymetryczne, nie-przcplatanc, nawinięte chaotycznie, kilka przekładek z bibułki	Jak wyżej	1:1,5	5,6	0,07113	0,3	100
	Wejściowy rdzeniowy o 2 cewkach przekrój rdzenia 12 X 20 mm		Cylindryczne, symetryczne, nic-przeplatanc, nawinięte chaotycznie, kilka przekładek z bibułki	2x2	1:6	6,3	0,08113	0,5	70
	jak wyżej, tylko o przekroju rdzenia 6x10 mm		Jak wyżej	4x2	1:70	14	0,05113	1	25
9	Wejściowy, III - 12 X 15		Cylindryczne, niesymetryczne, nie-pr'.epla’anc, nawinięte warstwowo, przekładki 0,02mm	Nie- d/ie- lonc na sekcje	1:15	10,5	0,05113	0,5	60

Przy obliczeniu liczby zwojów pierwotnego uzwojenia transformatora o mocy większej od kilku watów oblicza się z jednej strony liczbę

zwojów potrzebną do otrzymania żądanej indukcyjności, a z drugiej — liczbę zwojów, przy której indukcja w rdzeniu osiąga maksymalną wartość dopuszczalną. W większości przypadków indukcyjność uzwojenia pierwotnego można obierać większą od obliczonej, a indukcję w rdzeniu obierać mniejszą od największej dopuszczalnej. Przyjmuje się zatem jako indukcyjność uzwojenia pierwotnego w danym przypadku większą z dwóch wartości obliczonych.

Gdy dana jest indukcyjność, liczbę zwojów uzwojenia określa się na podstawie zależności indukcyjności cewki na rdzeniu z materiału magnetycznego od liczby zwojów, wymiarów rdzenia i od właściwości materiału magnetycznego.

Indukcyjność cewki może być wyrażona wzorem [17 i 18]

2<b

L = ~~    (XV. 1)

r		"'y
	ł :	=;
V-
		i'

Rys. XV.21. Cewka na wąskim i długim rdzeniu

o </,

i

gdzie:

L —

z

indukcyjność cewki (cm); liczba zwojów cewki;

⁽1> — strumień magnetyczny przechodzący przez wszystkie zwoje cewki (Mx);

prąd w cewce w jednostkach bezwzględnych.

W cewce z rdzeniem, którego dynamiczna przenikalność magnetyczna jest większa od kilkuset gausów na ersted, tylko nieznaczna część strumienia rpagnetycznego przebiega poza rdzeniem. Jeżeli założymy, że cały strumień magnetyczny jest skupiony w rdzeniu oraz że przekrój rdzenia jest jednakowy wzdłuż całej drogi strumienia, łatwo wyznaczymy indukcyjność cewki, jeżeli znamy wymiary rdzenia, jego przenikalność magnetyczną i liczbę zwojów cewki. Jeżeli długość rdzenia jest wielokrotnie większa od jego szerokości (rys. XV.21), to długości wszystkich linii indukcji można uważać za jednakowe

/, X I* /, cm    (XV.2)

W tym przypadku natężenie pola magnetycznego wzdłuż warstwy o grubości dx wynosi

(XV.3)

•r

i —

H =

Można założyć, że dynamiczna przenikalność magnetyczna materiału rdzenia nie zależy od indukcji, gdy indukcja jest bardzo mała. Strumień magnetyczny warstwy dx wynosi wtedy

d<D = By'i dx = y'tdx =    ^iZVi dx (XV.4)

gdzie: B — indukcja w gausach;

pi— — dynamiczna przenikalność materiału rdzenia; y't — grubość czynna paczki blach.

Całkowity strumień magnetyczny cewki obliczymy po scałkowaniu d‘l> ze wzoru (XV.4) w granicach od 0 do t/i