23 3

3. Metodyka badań

3.a. Opis stanowiska badawczego

Widok ogólny wahadła Maxwella pokazano na rysunku. Podstawa (1) jest wyposażona w regulowane nóżki, umożliwiające wypoziomowanie przyrządu. W podstawie osadzona jest kolumna (3). na której umocowano nieruchomy wspornik górny (4) i ruchomy wspornik dolny (5). Na wsporniku górnym znajduje się elektromagnes (6), czujnik fotoelektryczny pierwszy (7) oraz pokrętła (8) do umocowania i regulowania długości wahadła zawieszone bifilamie. Dolny wspornik wraz z umocowanym na nim czujnikiem drugim (9) można przemieszczać wzdłuż kolumny i unieruchamiać w wybranym położeniu. Wahadło (10) to krążek zamocowany na osi i zawieszony w sposób bifilamy, na który zakłada się wymienne pierścienie (11), zmieniając w ten sposób moment bezwładności układu.

Wahadło z założonym pierścieniem utrzymywane jest w górnym położeniu przez elektromagnes. Czujniki fotoelektryczne połączone są z milisekundomierzem (12).

3.b. Przebieg ćwiczenia

-    Wspornik dolny ustawić i unieruchomić w dolnym położeniu.

-    Na krążek wahadła nałożyć dowolnie wybrany pierścień i docisnąć do oporu.

-    Nawinąć na oś wahadła nić zawieszenia i unieruchomić je.

ĆWICZENIE M - 23 str. 3