Ogólnie biorąc, o przemianach fazowych decydują: temperatur i czas oraz szybkości nagrzewania i chłodzenia. Czas nie odgryź roli w przemianie bezdyfuzyjnej (martenzytycznej), natomiast w przemianach dyfuzyjnych jest istotnym czynnikiem. Podstawo, wym warunkiem zajścia przemiany fazowej jest przejście przez temperaturę przemiany i wytrzymanie obrabianego materiału w pobliżu temperatury przemiany przez odpowiedni czas.
Przemiany dyfuzyjne rozpoczynają się od utworzenia zarodków nowej fazy, a do tego muszą być spełnione dwa warunki:
1. Musi być odpowiednia siła napędowa przemiany, którą jest różnica energii swobodnej między fazą wyjściową (która jest wyższa) a fazą nową lub mieszaniną faz (która jest niższa) (patrz rys. 11.14).
2. Odpowiednia szybkość dyfuzji, która jest konieczna do prze- j grupowania atomów dla utworzenia zarodków nowej fazj, musi być odpowiednio duża. W przeciwnym przypadku szybkość przemiany będzie bardzo mała lub może ona w ogóle nie zajść (wytworzy się stan metastabilny).
Nagrzewanie — podnoszenie temperatury.
Wygrzewanie - utrzymanie temperatury na stałym poziomie. Grzanie - nagrzewanie z wygrzewaniem.
Podgrzewanie - nagrzewanie do temperatury pośredniej. Dogrzewanie - nagrzewanie do temperatury końcowej. Chłodzenie - ciągłe lub stopniowe obniżanie temperatury. Studzenie - powolne chłodzenie (w piecu, na powietrzu). Oziębianie - szybkie chłodzenie (w wodzie, oleju).
Wymrażanie - ochłodzenie i wytrzymanie materiału poniżej 0°C. Austenityzowanie - grzanie mające na celu otrzymanie struktury I austenitycznej.
Rozpuszczanie - grzanie mające na celu rozpuszczenie wydzieleń I i otrzymanie jednorodnego roztworu stałego.
wierzchniowe, a
towanie na wsi (bainityczne), z i
Utwardzani! nia (naturalnej
\ll Przedstaw spos rzania
d ce
(U ‘‘ dl
230