235 (14)

Rys. 7.5. Zestaw do chromatografii kolumnowej Gilsona. Widoczny statyw z kolumnami, zespól chłodniczy, pompa tłocząca roztwór chłodzący kolumny, pomieszczenie niskotemperaturowe mieszczące kolektor frakcji

Rys. 7.4. Automatyczny analizator aminokwasów Unichrom. Prawa część aparatu z tablicą sterowniczą i rejestratorem. Kolumny pośrodku aparatu. Lewa część aparatu zakrywa zbiorniki na rozpuszczalniki, pompy itd.

L\

7.3. Cechowanie i kalibrowanie

CJiromatografowanic roztworów o znanym, składzie — ilościowym i jakościowym — umożliwia dokładne oznaczenie momentu, w którym dany aminokwas będzie wychodzić z kolumny oraz ustalenie zależności pomiędzy wysokością piku a ilością każdego z aminokwasów (kalibrowanie). Znajomość obu tych wielkości (czas retencji, wysokość piku) pozwala na łatwą identyfikację zarejestrowanego piku i określenie stężenia odpowiadającego mu aminokwasu. Rysunek 7.2 przedstawia chromato-gram próbki wzorcowej zawierającej 50 jzmola każdego z aminokwasów. Rysunek 7.3 przedstawia wysokość piku w funkcji stężenia dla każdego składnika mieszaniny aminokwasów. W stosowanym zakresie stężeń obserwujemy zależność liniową.

Automatyzację procesu chromatograficznego zastosowano również do innych typów chromatografii, a zwłaszcza do techniki wielokrotnej.

Jest to proces, _w którym analizowana próbka przechodzi wielokrotnie przez tę samą kolumnę aż do momentu uzyskania całkowitego rozdziału. Sposob ten jest często stosowany w chromatografii sitowej lub jonowymiennej. Metoda umożliwia uzyskanie bardzo dobrych wyników rozdziału na kolumnach o normalnej długości.

235