24 (548)

w moim przypadku, drugie tarło młodziutkiej samiczki może zakończyć się wypuszczeniem narybku. Dobrze odżywione ryby, pozostając w dobrej kondycji, będą często podchodzić do tarła. Jak już wspomniałem, gdy zbliża się ten moment, dominujący samiec staje się niezwykle pobudzony. Próbuje zwabić jedną z gotowych samic na obrany przez siebie kawałek piaszczystego dna, gdzie ryby odbywają charakterystyczne dla pyszczaków tarło, czyli zataczają kręgi godowe, pobudzając przy tym pyszczkami okolice płetw odbytowych, co prowadzi do wydalenia nasienia lub złożenia ikry, która jest natychmiast pobierana przez samicę do pyszczka. Po odbytym tarle samiczka inkubuje ikrę ok. 21 dni, pobierając jedynie śladowe ilości pokarmu i raczej chowając się przed pozostałymi rybami w kryjówkach. Jeżeli zależy nam na narybku, pod koniec okresu inkubacji należy odłowić ją do osobnego odpowiednio przygotowanego zbiornika, gdzie w spokoju wypuści młode. Maluszki nie są wybredne. Z chęcią przyjmują sproszkowany suchy pokarm i odpowiednio drobne mrożonki np. czerwony plankton czy żywą artemię (solowca). Wraz z szybkim wzrostem dobrze odżywianych rybek należy zadbać o podawanie odpowiedniej ilości pokarmu, zwiększając przy tym wielkość podawanych kąsków. Zresztą małe kteno-chromisy nieraz zaskoczą nas siłą swoich szczęk i pojemnością pyszczków, łakomie rzucając się na teoretycznie dla nich zbyt duży kawałek pokarmu.

Mam nadzieje, że nie zniechęciłem nikogo, a raczej wręcz przeciwnie, że zachęciłem do hodowli tych może nieco pobudliwych, ale pięknych i interesujących wszystkożernych tan-ganickich pyszczaków. Ctenochromis horei to z pewnością ryba nie dla każdego akwarysty i nie do każdego zbiornika. Choć paradoksalnie jest to silna ryba, łatwo się rozmnażająca i nie-sprawiająca kłopotów w karmieniu, to wyjątkowy terytoria-lizm, który czasem nazywamy agresją, sprawia, że wymaga od akwarysty pewnej wiedzy i odpowiednio dużego zbiornika.

W ogóle pamiętajmy, że kluczem do zrozumienia zachowania ryb w warunkach sztucznych, a tym samym do zapewnienia im optymalnych warunków do życia w akwarium, jest zapoznanie się z wszelkimi informacjami na temat ich biologii w naturze. W przypadku braku kompletnych opracowań, co wcale nie jest rzadkie, niezbędne są drobiazgowe obserwacje, zbieranie chociażby szczątkowych danych, przemyślenia, a w efekcie wymiana poglądów z innymi pasjonatami chociażby na fachowych forach internetowych (polecam www.forum.tropheus.com.pl). Nieprzygotowany odpowiednio akwarysta mógłby po kilku dniach uznać C. horei za ryby bezpodstawnie agresywne i nienadające się do chowu w warunkach sztucznych, gdy tymczasem silny tery-torializm, o czym już wspominałem, jest jednym z atrybutów, którym natura obdarzyła te zwierzęta i pewnością stało się tak nie bez przyczyny.

Podsumujmy: zapewnijmy ktenochromisom odpowiednio duży zbiornik, właściwie go zaaranżujmy zarówno pod względem wystroju, jak i właściwe dobranego stada oraz pozostałej obsady, bądźmy świadomi ich terytorializmu, a z pewnością otrzymamy niezwykle interesujące akwarium z wyjątkowymi rybami, które ze względu na swój temperament można by uznać za wymagające, ale które odwdzięczą się ciekawymi zachowaniami i pięknymi kolorami rodem z samej Tanganiki.

Literatura

Konings A., 2005. Back to naturę - Przewodnik po świecie pielęgnic z Tanganiki. Cichlid Press

Herrmann H.-J., 1996. AquaLex Cichlidsfrom Lakę Tangan-yika. (CD-ROM). Daehne Verlag tanganyika-cichlids. com www. destin-tanganyika. com

www.forum.tropheus.com.pl    D

V-/26\