262

padku napięcia zewnętrznego U_z > 0 (polaryzacja w kierunku przewodzenia) rośnie wykładniczo ze wzrostem tego napięcia. Zależność natężenia k    prądu w funkcji napięcia dla U_z > 0 na złączu przedstawia prawa strona

wykresu na rysunku 5.36. Przyłożenie do złącza U_z > 0 powoduje zmniejszenie wartości napięcia bariery U_b, na skutek wzrostu jej pojemności, co prowadzi do zmniejszenia oporności tej warstwy dla nośników większościowych.

Polaryzacja złącza w kierunku zaporowym ma mięjsce wtedy, gdy przyłożone z zewnątrz pole jest zgodne ze zwrotem pola E wewnętrznego E\

Wypadkowe pole elek-E    tryczne na złączu będzie wte

dy sumą natężeń obu pól ₊ (rys. 5.37), co jest równoważne z przyłożeniem do złącza p-n zewnętrznego napięcia U_z < 0. W tym przypadku następuje Rys. 5.37    odsunięcie nośników większo

ściowych od warstwy zaporowej, w wyniku czego zmniejsza się możliwość rekombinacji nośników większościowych. Przez złącze przepływa tylko prąd uwarunkowany nośnikami mniejszościowymi, co ilustruje wykres po lewej stronie rysunku 5.36.

Oporność warstwy zaporowej w zależności od kierunku polaryzacji złączą p—n zmienia się średnio ok. 1000 razy. Właściwość ta jest wykorzystywana podczas stosowania złącz p—n jako prostowników prądu zmiennego (przemiennego).