26 (41)

52 We-wy, porty

Linie portów PI, P2, P3 mogą być przy pracy jako wyjściowe (niezależnie od funkcji) obciążone przez jedno standardowe wejście TTL lub cztery wejścia TTL LS, natomiast linie portu PO - przez dwa standardowe wejścia TTL lub osiem wejść TTL LS (patrz punkt 1.2.2). j Wejściowe poziomy sygnałów są w pełni zgodne ze standardem TTL.

2.5.2.

Struktura wewnętrzna portów

Na rysunku 2.9 pokazano strukturę jednej linii każdego z portów P0...P4 mikrokomputera 8051. Jej podstawowymi elementami są: przerzutnik D (element buforowego rejestru wyjściowego) oraz bufor wejściowy (bramka trójstanowa).! Porty PI, P2 i P3 mają też wewnętrzny układ polaryzujący (ang. pullup), wymuszający stan wysoki na końcówce linii.

Jeżeli linia portów PI, P2 i P3 pracuje jako wyjściowa, to stan na końcówce układu zależy od stanu przerzutnika D (lub linii adresowej w porcie P2, czy linii sygnału funkcji w porcie P3). Gdy do przerzutnika jest wpisana jedynka, to tranzystor wyjściowy jest zatkany i na końcówce - dzięki układowi polaryzującemu - występuje stan wysoki. Wpisanie zera do przerzutnika D powoduje otwarcie tranzystora wyjściowego, który zwiera linię do masy (ang. pulldown), a w konsekwencji wymusza stan niski na końcówce.    i

Jeżeli linia ma pracować jako wejście, to do przerzutnika D musi być wpisana jedynka Wtedy stan na końcówce układu może być wymuszony zewnętrznie, np. przez wyjście bramki dołączonej do tej końcówki.

Linie portu PO (rys. 2.9a) nie mają układu polaryzującego. Górny tranzystor, wymuszający stan wysoki na końcówce, może być otwierany tylko przy wysyłaniu do portu adresu lub danych, gdy port pracuje jako wejście-wyjście magistrali adresowej lub danych. Jeśli port jest wykorzystywany jako bezpośrednie wejście-wyjście i do przerzutnika D jest wpisana jedynka, to oba tranzystory są zatkane i na końcówce występuje stan dużej impedancji. W tych warunkach linia może być użyta jako wejście o dużej impedancji Przy wykorzystywaniu linii portu PO jako wyjściowej, konieczne jest dołączenie zewnętrznego opornik^ polaryzującego (np. lOkft), który wymusi stan wysoki na końcówce linii, gdy na wyjście jest wysłana jedynka.

Rys. 2.9. Struktura linii portu: a) PO, b) PI; c) P2; d) P3