270

U. PRZEWODY | KABLE 270

LITERATURA

14.1.    Dfi.CÓRSKA-MiĄSFK J., SzLUCHFiTKA J.. Włodarski R.; Kable olejowe 110 k V, Politechnika Warszawska. Wema. 1977.

14.2.    Karta informacyjna BFK: Kable jednożyłowe, o izolacji polietylenowej, na napięcia znamionowe 15 i 20 kV,

14*3* Katalog SWW 1123: Przewody elektroenergetyczne. Warszawa, Wema 1975.

14,4* Katalog SWW 1126, 1127. Kable elektroenergetyczne i aygnaUzacyjne. Warszawa, Wema 1980.

14,5, Kolbiński K.: Kubie elektroenergetyczne. Warszawa, WNT 1957.

14.6* PN-72/H-05O25 Dobór i układanie przewodów S2ynow_veh sztywnych¹*.

14*7* PN-75/E-05100 Elektroenergetyczne linie napowietrzne. Projektowanie i budowa³⁵.

14.8.    PN-76/E-05125 Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe- Projektowanie i budowa¹*.

14.9.    PN-72/E-90038 Elektroenergetyczne przewody gole. Szyny miedziane sztywne¹⁵*

14.10.    PN-72/E-90039 Elektroenergetyczne przewody gole. Szyny aluminiowe sztywne¹*.

14.11. PN -74/ E-90081 Elekt roenergetyczne prze wo d y gołe Prze wody m i edz i ane¹ *.

14.12.    PN-74/E-90082 Elektroenergetyczne przewody gołe. Przewody aluminiowe¹*.

14.13.    PN-74/E-90083 Elektroenergetyczne przewody gole. Przewody stalowo-aluminiowe¹*,

14.14.    PN-64/E-90090 Przewody jezdne miedziane¹⁵.

14.15. PN-63/E-90252 Kable sygnalizacyjne o izolacji papierowej i powłoce ołowianej¹*.

14.16. PN-67/E-90254 Kable sygnalizacyjne o izolacji papierowej i powłoce aluminiowej¹*.

14.17.    PN-77/E-90270 Kable elektroenergetyczne i sygnalizacyjne o izolacji gumowej. Ogólne wymagania i badania¹**

14.18.    PN-77/E-90272 Kable sygnalizacyjne o izolacji gumowej i powłoce ołowianej na napięcie znamionowe nie przekraczające 0.6/1 kV^J*.

14.19.    PN-63/E-90273 Kable sygnalizacyjne o izolacji gumowej i powłoce polwinitowej na napięcie znamionowe 1 kV¹⁵,

14.20.    PN-76/E-90300 Kable elektroenergetyczne i sygnalizacyjne o izolacji z tworzyw termoplastycznych na napięcie znamionowe nie przekraczające 18/30 kV^lJ.

14.21.    PN-76/E-90304 Kable sygnalizacyjne o izolacji z tworzyw termoplastycznych i powłoce polwinitowej na napięcie znamionowe 0.6/1 kV^]>.

14.22.    PN-76/E-9U305 Kable sygnalizacyjne o izolacji polwinitowej i powłoce ołowianej na napięcie znamionowe 0.6/1 W¹*,

14*23, Rozporządzenie Ministrów Energetyki i Energii Atomowej oraz Administracji* Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 9.04.1977 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać instalacje elektroenergetyczne i urządzenia oświetlenia elektrycznego. Dz. U. 1977. Nr 14.

14.24,    Sawka Z.; Instalacje wiązkowe typu W. Warszawa, Elektroprojckt 1970.

14.25.    Skarżyński T,, KgńczyrowsKI H., Koteras Z.: Przewody elektryczne* Budowa* własności* zastosowanie. Wyd. 2. Warszawa* WNT* 1982.

14.26.    Włodarski R., Bucholc J,: Linie kablowe bardzo wysokich napięć. Projektowanie i budowa. Warszawa, WNT, 1979,

14.27,    Wytyczne projektowania sieci elektroenergetycznych. Warszawa, Zjednoczenie Energetyki, 1976.

14.48. Zarządzenie MGiE oraz MBiPMB z 31.12.1968 r, w sprawie warunków technicznych, jakim powinna

odpowiadać ochrona przeciwporażeniowa w urządzeniach elektroenergetycznych o napięciu do 1 kV.

14*29. Zarządzenie MGiE nr 29 z 17 lipca 1974 r. Ministra Górnictwa i Energetyki w sprawie doboru przewodów i kabli elektroenergetycznych do obciążeń prądem elektrycznym* Uz. Bud. 1974, Nr 7.

14.30- Zjednoczenie Energetyki: Pismo o znakach: SP2/D1/6235-PE/74 w sprawie obciążalności zwarciowej żył powrotnych kabli o izolacji polietylenowej typu YHAKX-15 kV*

¹⁵ Dane aktualne w chwili druku. Sprawdzić aktualność przed stosowaniem normy.

15

WYŁĄCZNIKI ZWARCIOWE NISKIEGO NAPIĘCIA

15.1. Wiadomości ogólne

Wyłączniki zwarciowe niskiego napięcia są przeznaczone do łączenia prądów roboczych, przeciążeniowych i zwarciowych przy niewielkiej częstości łączeń.

W przeważającej większości wyłączników stosuje się gaszenie łuku przez:

—    wydłużanie i dejonizację w wąskich szczelinach izolacyjnych (komorach

szczelinowych);

—    podział wielokrotny łuku między metalowymi płytkami dejonizacyjnymi (w komorach z płytkami najczęściej ferromagnetycznymi, ustawionymi poprzecznie do łuku).

Niezbędną do procesu gaszenia łuku prędkość ruchu styków ruchomych wyłącznika w czasie wyłączmia z ipewnia zasobnik sprężynowy. Wyzwolenie energii zmagazynowanej w zasobniku umożliwia mechanizm zapadkowy (stąd spotykana mzwa — wyłączniki mechanizmowe). Zbrojenie sprężyny w czasie zataczania może być wykonywane ręcznie (napęd ręczny), za pomocą elektromagnesu (napęd elektromagnesowy) lub stosowanego zwykle w wyłącznikach o dużych prądach znamionowych — silnika (napęd silnikowy).

Rozróżnia się dwie podstawowe grupy wyłączników nn (tabl. 15.1):

—    uniwersalne (lub rozdzielcze);

—    zwięzłe (compact), o prostej budowie i małych gabarytach.

Wyłączniki można otwierać:

—    ręcznie, przy użyciu dźwigni Uib przycisku;

—    za pomocą wyzwą Uczy; napięciowych — wzrostowych i zanikowych (szybkich lub zwłocznych) lub prądowych — bezzwłocznych i zwiocznych.

WyzwaUeze mpięciowe mogą współpracowić z przekaźnikami termicznymi (lub innymi o podobnej charakterystyce) umożliwiając zabezpieczenie od przeciążeń.

Wyłączniki z wyzwałiczimi zwarciowymi bezzwłocznymi wykazują działanie nieselektywnc (wyłączniki meselektyw.ie). Ztstosowiaie wyzwalaczy elektrono tgneso-wych ze zwłoką czisową umożliwia selektywną współpracę wyłącznika z innymi wyłącznikami zwarciowymi w sieci (wyłączniki selektywne).

W celu zwiększenia zdolności wyłącz inia prądów zwarciowych mogą być wykorzystane specjalne bezpieczniki ogran^:cztjące prądy zwarciowe. Mogą to być bezpieczniki: jednokrotne, wymagające wymiany po wyłączeniu,' lub wielokrotne, w których mogą być wykorzystane różne zjawiska fizyczne dla uzyskania regeneracji samoczynnej lub pod wpływem czynników zewnętrznych. Są to tzw. wyłączniki do-