28

Paczki dla internowanych - zima 1981/1982.

Od Solidarności do Wolności

Dobrze się stało, że młodzi ludzie sięgnęli po pomysł komiksu by w 25-lecie powstania Solidarności ukazać jej narodziny i walkę. To znak, że Solidarność nadal oddziaływuje na wyobraźnię Polaka, to znak, że budzi rezonans wśród młodych ludzi. I nic nowego pod słońcem, gdyż marzenie o wolności i niepodległości jest nie tylko niezbywalnym prawem każdego człowieka, ale stanowi jego sens życia.

I taka też była przyczyna powstania Solidarności i jej gwałtownego rozwoju, walki o przetrwanie i dzisiejszej organicznej pracy.

Niby wszystko jasne... A jednak , w latach pięćdziesiątych zmarły tragicznie poeta pytał pokolenia Polaków od czasów Insurekcji Kościuszkowskiej po zdobywców Przyczółka Ma-gnuszewskiego o sens walki „Coś ty zbudował dom czy klatkę dla ptaków ....nad regułami gry czuwa moskiewski prokurator..!?

Tragizm pokoleń, mierzony klęską licznych uniesień , które rzucały swoją wolność, życie, majątki na szaniec Rzeczpospolitej, skończył się wraz ze zwycięstwem Solidarności .W tej wielowiekowej rozmowie, szlachetnej rywalizacji pokoleń po raz pierwszy nam się udało! Dziś ktoś, kto udaje się zagranicę to nie w więziennych łachmanach, przy zgrzycie więziennej furty lecz często dla wakacyjnej przygody, ostatnio także za chlebem, dodajmy lepszym życiem.

Ale zanim do tego doszło....To zaczęło się od tego ,że ludzie nie chcieli żyć wg planów centralnego planisty w Warszawie, pisanych pod dyktando genseka w Moskwie, który dyktował dosłownie wszystko co i ile ludzie mają jeść, jak się ubierać, czym bawić, a nawet jak myśleć. Partia była bogiem.

W końcówce dni sierpniowych 1980 robotnicy Stoczni Gdańskiej i Gdyńskiej powiedzieli Bóg z partią i ruszyli pociągiem wolności w cały kraj, wg własnego rozkładu jazdy. Na przystankach ludzie ze Szczecina, Jastrzębia, Kutna i Wadowic, tłoczyli się by poddać się upajającej jeździe.

Jacy to ludzie ?

Najpierw stoczniowcy .portowcy, tramwajarze, potem metalowcy i górnicy .Bez rozróżnienia: kobiety i mężczyźni. Niedługo potem, w Bydgoszczy, na trwale, ale i po ciężkiej walce, przyłączyli do wolnościowej lokomotywy swój wagon chłopi. Kultura i nauka utworzyła swe niezależne i autonomiczne wagoniki. Duchowej otuchy dodawał Kościół. Od początku błogosławił Jan Paweł II. Młodzież obok starszych. Zrazu protestowali, później pisali swe postulaty do ... centralnego planisty. Jednak centralny planista nie mógł zbudować jednego rozkładu jazdy dla tak rozbudzonego wolnością pociągu. Zaczął sapać. Odwrotnie, lokomotywa pociągu Solidarności, mimo przyłączania ciągle nowych wagonów, jeszcze bardziej przyspieszała. Zdaje się, że powtarzała znajomy skądś refren „Nie chcemy już od was uznania...ni waszych serc, ni waszych kies....”. Zorganizowani w niezależne i samorządne związki, organizacje, a nawet partie pokolenie sierpnia zaczęło jesienią 1981 r. na licznych zjazdach i kongresach tworzyć alternatywy programowe dla siebie, dla przyszłych pokoleń. Jak przystało na ojca wolności I Zjazd NSZZ Solidarności tworzy wizję Samorządnej Rzeczypospolitej . To nowa droga dla wszystkich dotkniętych komunistyczną niewolą, jeszcze z cieniem moskiewskiego prokuratora, ale z gospodarczą, intelektualną i kulturalną samodzielnością.

Ale centralny planista, zgodnie z komunistyczną zasadą, że raz zdobytej władzy nigdy się nie oddaje, przygotowywał się skwapliwie i w tajemnicy, niemal od momentu, gdy zgodził się na solidarnościowy pociąg, do ostatecznej rozgrywki. W zimną noc grudniową, 1981 r, nagle, z poparciem całego układu warszawskiego, w osławionej klatce zamknięto całe społeczeństwo. Zdawało się, że na długie lata powrócił do Polski sarkazm i niemoc z „Portretu Trumiennego „ tragicznie zmarłego poety.

Jednak raz wzbudzonej wolności nie da się zagłuszyć nawet chrzęstem pancernych gąsienic. Za sprawą szerokiego solidarnościowego podziemia, przy bojkocie intelektualnych elit, z poparciem światowej demokracji, Solidarność przetrwała. By w 1989 wyjść zwycięsko z urn wyborczych, jak wówczas w 1980/1981 r., z poparciem większości społeczeństwa. Więcej, w nurtach pierestrojki skonał sowiecki prokurator. Z jej zwycięstwem narodziła się wolność dla Polski, Europy i człowieka.

Bydgoszcz, 12.08.2005 Jan Rulewski

pasażer pociągu „od solidarności do wolności”