292 Akademia sieci Cisco
Trasy statyczne są 10 trasy konfigurowane przez użytkownika, które powodują prz-;. syfonie pakietów po jednej określonej ścieżce. Polecenie ip route określa trasę statyczną, przy użyciu następującej składni:
ip route sieć Jmaska) ;adres | interfejs ; Iodległość]
Parametry te mają następujące znaczenie:
sieć t. as Ara
Ethernet 0 adres interfejs oa'.egł ość
Docelowa siec lub podsieć Maska podsieci
Nazwa interfejsu, którego należy użyć, aby trafić do docelowego adresu Adres IP routera następnego skoku Nazwa interfejsu prowadzącego do sieci docelowej Administracyjna odległość.
Administracyjna odległość jest liczbą z. zakresu od 0 do 255, określającą wartość informacji routingu. Im większa liczba, tym mniejszy współczynnik wiarygodności do źródła informacji o routingu. Przykładowo wartość 253 oznacza bardzo mało wiarygodni połączenie.
Trasa statyczna pozwala na ręczne konfigurowanie tablicy routingu. Gdy ścieżka jc>: aktywna, nie można wprowadzać zmian pozycji tej tablicy. Trasa statyczna odzwierciedla określoną wiedzę administratora na lemat sytuacji w sieci.
Wartości administracyjnej odległości, wprowadzone przez administratora sieci, są zazwyczaj niewielkimi liczbami. Uaktualnienia routingu nie są wysyłane w sieci, jeśli łąctf jest zdefiniowane tylko jako trasa statyczna, co zachowuje pasmo bez zmian.
Przykład trasy statycznej
Przykład pokazany na rysunku 18.4 zawiera następujące wartości:
ip roLt« 2 72.16.1. C określa trasę statyczną do podsieci docelowej
235.255.255.0 maska podsieci w-skazuje, ze branych jest pod uwagę 8 bitów
podsieci
172.16.2.1
adres IP routera następnego skoku na ścieżce do celu.
172.16.1.0
255.255.255.0
ip route 172.1G. 1.1.0 255.2G5.255.0 172.16.2.i
Rysunek 18.4. Router A ma przypisany .statyczną trasę do sieci 172.16.1.0.
Przypisanie routerowi Cisco A tylko jednej trasy do szczątkowej sieci 172.16.1.0 jest poprawne, bo jest tylko jedno połączenie. Przypisanie trasy statycznej prowadzącej do chmury sieci jest też możliwe dla routera B. Jednak przypisanie trasy statycznej jest wymagane dla każde docelowej sieci, stąd bardziej wskazane jest korzystanie z trasy domyślnej.
Router może nie znać tras do wszystkich sieci. Aby zapewnić pełne możliwości ro-utingu wyznacza się niektóre routery, jako routery domyślne, z których mogą korzystać pozostałe routery w sieci.
Polecenie ip default-network ustanawia domyślną trasę. Składnia tego polecenia jet następująca:
ip default-network miner-siecż
gdzie nemer-sierri określa numer IP sieci lub podsieci, zdefiniowanej jako domyślna.
Jeśli pozycja docelowej sieci nie istnieje w tablicy routingu. pakiet jest wysyłany do domyślnej sieci. Siec ta musi istnieć w tablicy routingu. Domyślne sieci pozwalają na zmniejszenie rozmiaru tablic routingu.
Sieci domyślnej można używać również wtedy, gdy dysponujemy niekompletnymi danymi na temat sieci docelowej. Jeśli router nie ma pełnej wiedzy na temat sieci docelowych, może użyć numeru domyślnego i wskazać kierunek do nieznanych sieci.