294 295 (7)

294 Akademia sieci Cisco

Przykład trasy domyślnej

Rysunek 18.5 ilustruje polecenie ip default-network 192.168.17.0. które definiuje sieć Klasy C 192.168.17.0 jako docelową ścieżkę pakietów, które nic mają pozycji w tablicy routingu. Reuter A być może będzie potrzebował zapory ogniowej dla uaknal-nień routingu. Administrator firmy X me chce. aby uaktualnienia przychodziły z sic:i publicznej. Router A wykorzysta mechanizm grupowania sieci w celu podporządkowania ich strategii firmy X. Jednym z takich mechanizmów jest autonomiczny numer systemu.

System autonomiczny składa się z routerów uruchomionych przez jednego z operao-rów, które przekazują sieciom zewnętrznym spójny obraz routingu.

Organizacja NetWork Operation Center zajmuje się przyporządkowywaniem jednoznacznego. 16-bilowego numeru systemu autonomicznego do każdej firmy. Protokół roua-gu. taki jak Cisco 1GRP, wymaga określenia unikatowego numeru systemu autonomiczne.;*

Firma X    Sećpufciczra

Cisco A    ___

routłf rip

n© twe *172.16.0.0 nołwc* 192.168.17.0 ip dofault-rwtwork 192 158.17.0

Siec 172.16.0.0

Vaska DOdsieci 255.255.256.0

Rysunek ! 8.5. Polecenie default-network wskazuje, gdzie powinny być wysyłane pakk j jeśli nie jest znane ich miejsce przeznaczenia

Wewnętrzne i zewnętrzne protokoły routingu

Jak pokazano na rysunku 18.6, zewnętrzny protokół routingu, taki jak BGP (BorderG* ieway Protacol), jest używany do komunikacji między systemami autonomicznymi. Wewnętrzny protokół routingu. taki jak REP jest używany wewnątrz systemu autonomicznego-

W warstwie Internetu zestawu protokołów TCP/IP. router może korzystać z protokf łów' routingu IP. aby realizować algorytmy routingu. Są one następujące:

■    RIP - protokół routingu wektora odległości

■    IGRP - protokół routingu wektora odległości Cisco

■    OSPF (Open Shortcst Path First) - protokół routingu stanu łącza

■    rozszerzony IGRP - zrównoważony, hybrydowy protokół routingu.

ja routera i protokoły routingu

295

VV'cym rozdziale będą omówione dwa pierwsze algorytmy.

Syste-n ’ ajlofiomicziy 10C

A

System

ajioromtc7T/2CO

Wswnętrzr-9 protokoły nout tqu •RP •IGRP

Rysunek 18.6 Zewnętrzne protokoły routingu są używane do komunikacji pomiędzy systemami autonomicznymi, a wewnętrzne protokoły routingu są używane wewnątrz systemu autonomicznego

Zadania konfiguracji routingu IP

Wybór IP jako protokołu rouungu wymaga określenia zarówno parametrów globalnych, jak i danych dotyczących interfejsów'(rysunek 18.7).

Zadania globalne obejmują:

•    wybór protokołu routingu - RIP albo IGRP,

•    przypisanie numerów' sieci IP bez. określania wartości podsieci.

Zadaniem interfejsu jest podanie adresów- sieci lub podsieci i właściwej masce podsieci.

S»wl72.iB.0.0