24

Języcznik zwyczajny

Phyllitis scolopendrium

Rodzina: zanokcicowate - Aspleniaceae

OPIS

- bardzo krótkiego i cienkiego kłącza (zalewie 0,5 cm grubo->c:l wyrasta kępa liści o blaszkach niepodzielonych (tym różni od innych krajowych paproci), całobrzegich, jasnozielonych, •- irzastych o sercowatej nasadzie i zaostrzonym szczycie. Wy-kość liścia wynosi 10-60 (czasem 80 cm), z czego około 1/4 : rzypada na ogonek. Bardzo charakterystyczne są kupki z zaraniami, tworzące ukośne paski o długości 1,0-2,5 cm, utonę równolegle wzdłuż nerwów bocznych po dolnej stronie ,?cia. Każda kupka jest za miodu przykryta podłużną zawijką. stanowiska języcznika mogą liczyć kilkaset okazów i zajmo-ać powierzchnię kilku arów.

KWITNIENIE

/..rodniki dojrzewają od lipca do września.

■■■■■i SIEDLISKO ■■■■■■

.eniste lasy jaworowe i bukowe, miejsca zacienione i wilgo-:.ne - w szczelinach skalnych, na kamienistych zboczach przerżnie o wystawie północnej, w żlebach, na podłożu o odczynie bojętnym lub zasadowym, zasobnym w wapń.

WYSTĘPOWANIE

Karpaty, Wyżyna Krakowsko-Częstochowska oraz pojedyncze stanowiska na Pogórzu Kaczawskim i na Roztoczu. Gatunek rozprzestrzeniony w Europie zachodniej, południowej i środkowej, w północnej Afryce, Azji Mniejszej i na Kaukazie, a także w Ameryce Północnej.

M H____ ZAGROŻENIA

Ze względu na walory dekoracyjne cale kępy są wykopywane w celu przeniesienia do ogródków lub na cmentarze, w związku z czym jest gatunkiem zagrożonym.

CIEKAWOSTKI

Łacińska nazwa ma greckie źródło. Phyllitis pochodzi z greckiego phylton (liść), natomiast scolopendrium nawiązuje do ułożenia podłużnych kupek z zarodniami (scolopendrion - stonoga).