24

Wawrzynek wilczełyko

Daphne    mezereum

Rodzina: wawrzynkowate - Thymelaeaceae

WYSTĘPOWANIE

Dość licznie występuje w prawie całej Polsce, z wyjątkiem części północno-zachodniej, dość często w części wschodniej i południowej. Gatunek rozpowszechniony w prawie całej Europie, na Kaukazie, w Azji Mniejszej i na Syberii.

ZAGROŻENIA

W niektórych okolicach wawrzynek został wytępiony, gdyż kwitnące lub owocujące gałązki są często zrywane, a całe krzew'y wykopywane i przenoszone do przydomowych ogródków.

CIEKAWOSTKI

Cała roślina jest silnie trująca, a szczególnie owoce. Niestety, zdarzają się śmiertelne zatrucia; śmiertelna dawka dla dorosłego człowieka to 10-12 owoców.

OPIS

Krzew' o grubych, wyprostowanych gałązkach, osiągający 1,5 m wysokości. Pędy mają pomarszczoną, brunatną korę, za młodu z odcieniem żółtawym, pokrytą delikatnymi włoskami. Lancetowate liście, długości do 8 cm i do 2 cm szerokości, skupione są w pęczki na końcach gałązek. Obupłciowe kwiaty zimujące w pachwinach opadłych zeszłorocznych liści, w pęczkach okrytych łuskowatym listkiem. Kwiaty różowe, różowo-czerwone, czasami białe, o intensywnym, hiacyntowym zapachu. Owoce w postaci soczystych pestkowców, tworzące skupienia wokół gałązek poniżej liści. Wawrzynek kwitnie bardzo wczesną wiosną, jako pierwszy ze wszystkich naszych krzewów.

KWITNIENIE

Marzec - kwiecień, przed rozwojem liści. Kwiaty zapylane są przez motyle i błonkówki.

SIEDLISKO

Różnego rodzaju lasy, w tym buczyny, dąbrowy, bory świerkowe, jedliny, ale także zarośla kosodrzewiny, górskie traworośla i ziolorośla. Miejsca umiarkowanie ocienione, na glebach żyznych, dość wilgotnych, zarówno gliniastych, jak i pochodzenia organicznego. Podłoże o szerokim zakresie pH, od zdecydowanie kwaśnego po zasadowe.

68