- 7263 kg
- 11755 kg
- 143/145
- 2x 1193 kW
- 740 krn/h
- 1633 km
Samolot F - 82 TWIN MUSTANG (Twin -podwójny) powinien byI być znacznie wcześniej wyprodukowany niż to się stało tzn. równolegle z powstaniem samolotu myśliwskiego P51 Mustang. Mógłby wtedy on odegrać znaczną rolę w II wojnie światowej. W 1940 roku nie przewidywano, że za
trzy lata potężne formacje bombowców będą bombardować terytorium III Rzeszy, Japonii i innych państw osi. Do osłony (eskorty) bombowce potrzebowały samolotów myśliwskich dalekodystansowych. Zadanie to z powodzeniem wykonywały myśliwce P38 Lightning czy P5 I Mustang. Jednak udział w operacjach trwających dłużej niż 7 godzin ogromnie wyczerpywał pilotów Zmęczeni piloci niejednokrotnie nie byli w stanie o własnych siłach opuścić kabiny. Zaczęto wtedy myśleć o skonstruowaniu samolotu myśliwskiego przystosowanego do bardzo długich przelotów i mogącego pomieścić dw'óch pilotów zmieniających się w czasie lotu. Po przejrzeniu wszystkich konstrukcji samolotów myśliwskich wybór padł na P51 Mustang. W listopadzie 1943 r. NAA złożyła oficjalną propozycję produkcji samolotu pod nazwą TWIN MUSTANG. Miały to być dwa mustangi połączone ze sobą wspólnym skrzydłem centralnym i statecznikiem poziomym. Przed konstruktorami stał ogrom prac. Podstawową konstrukcję nowego samolotu oparto na Mustangu P5 I II. Dobrą stateczność kierunkową zapewniono poprzez wydłużenie tylnej części dwóch kadłubów Mustangów o 145 cm, a płetwy stateczników pionowych znacznie powiększono. Zmieniono całe podwozie i wewnętrzne części skrzydeł. Ponieważ, masa samolotu powiększyła się z 5448 kg do 10896 kg. Znacznie zwiększono ilość zabieranego paliwa, 4 zbiorniki wewnętrzne umieszczono w skrzydłach i zabierały one 2180 I.
Sekcja centralna płata została wzmocniona w celu przenoszenia ciężkich ładunków podwieszanych na jednym lub dwóch pylonach w tym odrzucanego zbiornika paliwa o pojemności 1173 litry. Skrzydła zewnętrzne także wzmocniono co pozwoliło na zamontowanie jeszcze dwóch pylonów na podobne ładunki.
W centralnej części umieszczono również 6 karabinów MG 53-2 każdy
J
po 440 naboi. W miarę kończenia całego projektu nowy samolot wyglądał coraz bardziej imponująco.
Łączył zalety bojowe swego pierwowzoru (P5I Mustang) z długotrwałością lotu potrzebną do eskortowania nad Japonię bombowców dalekiego zasięgu - Superfortec Boeing B29. Pierwszy lot na tym samolocie wykonano 15 kwietnia 1945 r. Masa samolotu z pełnym wyposażeniem bojow.rr. wynosiła 8671 kg (bez uzbrojenia dodatkowej zbiorników dodatkowych) prędkość 775.5 km F na wysokości 7655 m., a zasięg bez zbiorników dodatkowych wynosił 2236 km. Mając takie możliwości TWIN MUSTANG imponował zarówr. < w powietrzu jak i na ziemi. Mógł przewozić dużą liczbę karabinów, bomb i rakiet. Silę ognia szesciu karabinów w centralnej części płata wzmocniono jeszcze przez dodanie ośmiu karabinów podwieszonych w zasobniku. Ponieważ wojna zbliżała się już ku końcowi, samolot ten już nie był tak potrzebny i produkcję jego znacznie ograniczono Pierwszy powojenny budżet USA na rozwój sił lotniczych był bardzo skromny i przewidywał wyprodukowanie 250 TWIN MUSTANGÓW. Należało do nich 100 myśliwców bombardujących P82E, 100 myśliwców nocnych P82F i 50 myśliwców nocnych P82G i na tym produkcję zakończono . W 1948 roku zmieniono oznaczenie wojskowe samolotu z P-82 na F-28. W tym czasie F-82 były głównie wykorzystywane do lotów osłonowych razem z bombowcami B-29 oraz jako myśliwce nocne. W nocy F-82 znaczniej lepiej i szybciej wykonywały swoje zadania niż myśliwce P-61 Black Widów. Przykładem możliwości TWIN MUSTANGA jest np. fakt iż w nocy z 27 na 28 lutego I947r. myśliwiec P-82B „Betty Jo” w ciągu około 15 godzin przeleciał bez lądowania z Hawai do Nowego Jorku. W czasie przelotu samolot ten wykorzystywał maksymalną moc ciągłą i pokonał odległość 8127 km przy średniej prędkości 550 km/ h. Był to najdłuższy przelot bez lądowania dokonany na myśliwcu z silnikiem tłokowym.
Model tego samolotu, który został zaproponowany do sklejenia przedstawia wersję F-82 G wyposażoną w duży radar SCR-720C, umieszczony pod centralnym płatem. Pełna masa startowa z dodatkowym uzbrojeniem tej wersji TWIN MUUSTANGA zwiększyła się do 11898 kg. Samoloty F-82 G pomalowane na czarno służyły w jednostkach stacjonujących na Pacyfiku począwszy od 347 Grupy Myśliwskiej. W dniu 25 czerwca 1950 r. kiedy rozpoczęła się Wojna Koreańska, 347 Grupa Myśliwska miała dwa dywizjony TWIN MUSTANGÓW w Japonii i jeden na Okinawie. Weszły one do akcji w ciągu 24 godzin, startując z bazy AB Itazuke, skąd mogły dotrzeć do każdego zakątka Półwyspu Koreańskiego. Już w czasie pierwszych dni wojny samoloty F-82 G z 347 Grupy odniosły pierwsze zwycięstwa i tak 27 czerwca zestrzeliły nieprzyjacielskie samoloty: Lawoczkin La-7, Jakowlew Jak 9 i Jak I U.Przez cały okres Wojny Koreańskiej F-82 latały zarówno w dzień jak i w nocy biorąc głównie udział w akcjach szturmowych, w których spisywały się znakomicie. W 1953 zakończyła się Wojna Koreańska. W tym też roku odbył się ostatni lot samolotu F-82 G TWIN
' . 449 dywizjonu (AW) stacjonującego
• \FB Ladd na Alasce.
Tadeusz Czeka wy
Dane techniczne:
Masa »taśm Normalna masa startowa Silniki - Alhsoo V-1710 Moc ur.tCT narwana Prędkość maksymalna Prom er -• ru u ziomie morza
Modę ~ie ;e-i - budowie ale wymaga trochę
cierpliwosei-
Materiały pomocnicze:
Dri rr : . ścierny, tektura grubości OJ
mm. erur . ; •. . . c. podwozia), trochę szpilek,
plastikowe cienkie słomki do napojów.
Nar/ęd/ia:
Nożyczki, skalpel (do tapet i. pęseta. szczypce uniwerki e. Lb inny nadający się do modeli
z kanonu w g uznania Budowa
Budowu modelu * .Tp«</ynamy od naklejenia
wszystkich wręg na tekturę
kadłub\.
Sklejam) po kolei podwójac segmenty 1.2.3 z wręgami: A: B.B. C,C; D. a na agonę elementy F6, 3a, 3b, 3c\ . Po sklejenia elema wręg D. E montujemy całą kabii D. E. F. G. H* I. k Następnie sklejamy elementy 5: F_ F. F > * element 6: F. F .
UWAGA!
Przed sklejeniem segmentów kadłuba najlepiej jest /oszlifować je papierem ściernym tak aby segment poprzedzający dolegał ściśle do —Ugwrgo segmentu. Stateczniki.
Po sklejeniu stateczników i dobrym wyschnięciu
doklejamy je tak aby przednia krawędź statecznika dotykała segmentu (5), a pozostałą część osadzamy i dopasowujemy di segmer/- *
Statecznik poziomy.
Po dokładnym sklejeniu s*iec ■ • *<: » : r .‘.ycr
przyklejamy cz. 8, v istateczn • p roc .i Skrzydło centralne
Po wycięciu SA. SB. SC. SD i oszłferaM (tak aby wyrównać wszystkie elemen* .ciaam-. cz 9 i dokładnie pasujemy do wszymkiefc element* Następnie doklejamy całe śradkawe skrzydło do kadłubów praweg lew eg . - > d:> witego
wyschnięcia.
UWAGA! W cc- tztc . rv. „nzjry v nakładamy
na siebie i sk ejainy Skrzydło prawe i lewe
Mement) SA. SB. SC. SD wtśdkjfmy na tekturę i po
wyc e i i Kfa F: ... _____skrzydeł 1 OL
i 1 0P e;-er> . j N?me doklejamy do
calec ' ^ a i; < dochodziły do
>r >weg: * + ..rr . edną całość. Od
ę r> dk kle ar-y - . - c - . "crech stron (patrz
- * P • • ejamy elementy
F . Fx. F, i 4 A. 4B (scgmotjr lewy i praw >
Podwozia.
c. 'a. 6b montujemy
* ...... ejeniu podwozia
_ • r. e _ CA c - coii.-jcmy w miejscach
wyznaczonycht patrz na rysaki pomocnicze). Śmigła.
Następnie kleimy <migla eicmcrty SI, S2,S3 tutaj możemy zastoso. ~urkę plastikową aby nasze śmigłą ę obracały co zwiększa efekt samolotu. Patrz rysunki pomocnicze.
Środkowy kaseton.
Wycinamy elementy 9.9.9 9^ Aręgi95, montujemy
go na środkowym skrzydle Bomby i rakiety.
Wszystkie pozostałe elementy 11, 12, 13 itd. montujemy do skrzydeł w wyznaczonych miejscach.
Po wyschnięciu model moznu polakierować co spowoduje iż wszystkie elemer: . zostaną usztywnione i bardziej zespolone ze sobą