2 (2419)

NI UROPSYCHOLOOIA

zatoka strzałkowa dolna    zatoka strzałkowa górna

Sierp mózgu stanowi pionową ściankę działową między dwiema głównymi częściami mózgu, lewą i prawą półkulą mózgową, lego wę/szy kraniec jest z przodu przyrośnięty do czaszki. Górna krawędź zrośnięta |csl ze sklepieniem czaszki w linii środkowej, podczas gdy krawędź dolna przebiega lukiem nad górną krawędzią ciała modzelo-walego (spoidła wielkiego, corpus całlosum), aby połączyć się z inną dużą ścianką działową, namiotem móżdżku, która oddziela podstawę tylnej części półkul mózgowych od leżącego poniżej móżdżku. Namiot móżdżku i sierp mózgu są dobrze napięte.

W zewnętrznej warstwie opony twardej przebiegają tętnice nazwane tętnicami oponowymi, chociaż ich główną funkcją jest dostarczanie krwi do kości czaszki, a także do stosunkowo ubogiej w naczynia krwionośne opony twardej. Opona twarda tworzy również ściany dużych naczyń, Izw, zatok, odprowadzających krew żylną z mózgu. Wąska pr/c strzeń między oponą twardą a oponą pajęczą nosi nazwę przestrzeni podtwardówkowej,

Opona pajęcza (pajęczynówka, arachnoid mater)

Druga opona mózgowa, również uboga w na czynią krwionośne, jest jednak - w odróżnić niu od opony twardej - bardzo cienka i dcli katna. Od opony twardej oddziela ją tylko bardzo cienka warstwa płynu mózgowo-rd/r niowego. Za pomocą przypominających pit jęczynę pasemek tkanki pajęczynówka przy twierdzona jest do trzeciej opony, która ściśle otacza zewnętrzną powierzchnię mózgu i rdze nia kręgowego. Ta trzecia warstwa nosi na zwę opony miękkiej, zaś wypełnioną ply nem przestrzeń oddzielającą pajęczynówkę od opony miękkiej nazwano Jurną podpalę czyiiowkową Naczynia krwionośne mózgu

" o mit Ni) w oponie pajęczej i wysyla-* "lenił,/lenia poprzez oponę miękką, ¹ '••u kiew do zewnętrznej warstwy ' "1'winiwyi'h, czyli do kory mózgowej '• ¹ n hhil)

Opona miękka (pia ma ter)

Błona wewnętrzna, czyli opona miękka, ściśle otula zakręty (zwoje, jjyn) półkul mózgowych i wchodzi w bruzdy (sulci) między zwojami.

UKŁAD PRZEPŁYWU PŁYNU MÓZGOWO-RDZENIOWEGO

MiHlpnlęczynówkowa

|'"tl|ni|vi/ynówkową wypełnia płyn id/enlowy, czyli krystalicznie czy-¹ ••■ ii « na i lei /, w której skład wchodzi «inln lama podpajęczynówkowa i ka nad półkulami mózgowymi, lecz *• i< i ..(i, u | u u Isi awy mózgu, a szczcgól-*"k"l pula mózgu, gilzie łączy się z ko-""i •Ma|ilu|i|cymi się wewnątrz mózgu. "in#||iiwii id/enlowy działa jak bufor "»ia|i|i i nai/g I rdzeń kręgowy. W nor-• h >^iiilinkach pomaga również utrzy-•ałi i linienie w obrębie jamy czaszki, "'"‘rnacii nl/eulowy pełni wiele innych

funkcji, ale ich omówienie przekracza za kres tego rozdziału.

Komory mózgowe

W mózgu znajdują się cztery komory. Bolą czone ze sobą i z kanałem Środkowym w górnym krańcu rdzenia kręgowego Nlano wią jeden ciągły system. W każdej półkuli mózgu znajduje się jedna komora huczna Każda z komór bocznych łączy się z położoną w linii środkowej komorą trzecią, która z kolei ma połączenie z komorą czwartą Wymienione tu części układu komorowego przedstawia rycina 2.4.

OGÓLNA TOPOGRAFIA MÓZGU

Półkule mózgowe

Obie półkule mózgu wyglądają tak, jakby jedna była lustrzanym odbiciem drugiej (ryc. 2.5). Pokrywa je pofałdowana warstwa isto ty szarej, czyli kora mózgowa (ryc. 2.ó), okrywająca wewnętrzną istotę białą oraz głęboko położone skupiska istoty szarej, czyli neuronów, zwane zwojami podstawy mózgu. Istotę szarą stanowią skupiska komórek nerwowych, natomiast istota biała to

Motaniu i usianiu It łoi całkowicie /.mieniły ten pogląd. Obecnie istnieje wiele danych wskazujących na i "i|» miMiUku ill.i wielu wyższych funkcji człowieka, nt.ln. dla mowy (przyp. red. nauk.).

1

   •Mrtdit się / Irzęch głównych części: •kul nio/gnwyi li, pula mózgu i móżdżku.

•ininiHii inis/egn zainteresowania bę-

.....li WMynlklm półkule mózgowe oraz,

*n. |>.«yhi niiipulii, smdmóz.gowie. Ponie-¹ unióUł li mii niewielki związek z wyż-"il łimktjHiul człowieka ', pominiemy je-

•    • In. lunki |l móżdżku należy przede • •łkltlł loHitilyuiicja ruchowa, kontrola

• ' ii niiysniuwego I utrzymywanie rów