Rys. 2.2. Wzmocnienie napięciowe wzmacniacza [4]
Wzmocnienie napięciowe wzmacniacza (z otwartą pętlą sprzi Jia zwrotnego) jest to zmiana napięcia wyjściowego pod wpływem zmian różnicowego napięcia wejściowego (UE). Na rys. 2.2 pokazano tę zależność. Nachylenie charakterystyki w obszarze liniowym jest równe wzmocnieniu wzmacniacza. Poziomy nasycenia wynikają z poziomów napięć zasilających dany typ wzmacniacza.
W praktyce wymienione parametry mają skończone wartości (patrz Dodatek, tablica D.2.1).
W celu wysterowania wzmacniacza o bardzo dużej wartości wzmocnienia napięciowego, wymagana jest bardzo mała wartość napięcia wejściowego UE (rys. 2.1).
Przy powyższych założeniach (tj. idealnego wzmacniacza) można napisać
stąd
oraz
U
'we =
weł
Uc
= 0
Po przekształceniach
Z Z
(2.1)
LL = i/ -—i/
wy 7 wcl 7 we2
11 12
Zakładając, że ^ = Z^ = = R, otrzymujemy
^wy + j{jO
Układ elektroniczny reaiizujący tę zależność nazywa się sumatorem — rys. 2.3 (pokazano przykład dla n składników operacji sumowania). W układzie tym wzmacniacz pracuje jako wzmacniacz odwracający (sygnał wejściowy podany jest do wejścia odwracającego — oznaczonego znakiem minus).
Zakładając dodatkowo, że Z]2 = z wyrażenia (2.1) otrzymujemy zależność opisującą wzmocnienie napięciowe wzmacniacza odwracającego
^2
U
wy
Z
Jeżeli sygnał wejś. wy jest doprowadzony do wejścia nieodwracającego (+) -rys. 2.4 — (przy założeniach jak powyżej) wzmocnienie napięciowe układu jest opisane zależnością
U
u
1 +
wcl
Aby uzyskać w układzie wzmacniacza nieodwracającego bardzo dużą wartość rezystancji wejściowej i małą wyjściową, impedancja Zn winna być nieskończenie wielka (rys. 2.5). Jest to tzw. układ wtórnika napięciowego — wzmocnienie napięciowe jest równe jedności.
Zi
Rys. 2.3. Wzmacniacz sumujący (sumator) [4]
i
Rys. 2.4. Układ wzmacniacza nieodwracającego [4]
&
Rys. 2.5. Układ wtórnika napięciowego (4)
Zakładając ponadto, że:
jwC
zależność (2.1) przyjmuje postać:
(m j^71*™**™
gdzie: k0 = -1 IRC.
Układ spełniający ten warunek jest wzmacniaczem całkującym (integratorem).
41